Melody (19) stopte met haar universitaire studie om make-up artist te worden

Universitaire carrière

“Het was een gekke situatie. Al jong was mijn ‘carrière’ uitgestippeld: eerst vwo, vervolgens geneeskunde en uiteindelijk een specialisme’. Vwo kan ik nu afstrepen, maar geneeskunde ging hem niet worden. Ik was er nog niet aan toe om te snijden in lichamen, om het even zo te zeggen. Ik kreeg vaak te horen dat ik een universitaire opleiding moest gaan doen, dus de studie biofarmaceutische wetenschappen voelde als de enige logische keuze. Een combinatie tussen geneeskunde, scheikunde en biologie.”

“Maar toen ik eenmaal begon op de uni viel ik keihard op mijn snufferd. Het leek alsof ik in een hele andere wereld terecht kwam. Ik ben met veel liefde en met God opgevoed, maar op de uni draaide alles om je jezelf. Een goed cijfer gunnen aan de ander was er niet bij. De gesprekken en verhalen die ik in de pauzes hoorde waren shocking. Het was er zo kil, er was geen naastenliefde te ontdekken en ik begon heel erg aan mezelf te twijfelen: moet ik ook zo doen? Moet ik veranderen?”

Ik durf nog niet te vertellen dat ik ben gestopt

“Op een gegeven moment werd het teveel. Ik was mezelf kwijtgeraakt en kon me niet aanpassen naar deze cultuur. Mijn geloof was inmiddels zoek en ik vond de studie niet leuk. Elke dag kwam ik chagrijnig thuis, terwijl ik een hele spontane vrolijke meid van mijzelf ben. Zo kon het niet langer. Het gekke was: het moment dat ik voor besloot om compleet te stoppen in Leiden, viel er zo’n last van mijn schouder af. Ik begon spontaan te huilen. Ik voelde dat God mijn lasten weghaalde.” 

“Ik durf eigenlijk nog niet te vertellen dat ik met mijn studie ben gestopt. Ik word vaak aangesproken: “Hoe gaat het met de studie? Je hoort tegenwoordig zoveel mensen die stoppen, moet je echt niet doen hoor. Vooral het eerste jaar is pittig, maar ja, dat is nou eenmaal zo. Moet je gewoon even doorheen bijten, toch?” Tja, wat ga je daarop antwoorden? Ik ben bang voor het oordeel dat mensen hebben. De mening van de mensen om mij heen is het belangrijkste, maar zij steunen mij gelukkig.”

Een tussenjaar

“Ik ‘moet’ nu een tussenjaar nemen en vind het heerlijk. Eindelijk heb ik wat meer tijd om mijzelf te ontwikkelen zowel mentaal als in het geloof. Stilzitten is echt niks voor mij, dus ik vul mijn dagen met dingen waar ik echt blij van word. Ik praat veel meer met God, heb nieuwe hobby’s, zoals mijn blog, en zet me in voor de kinderen in mijn kerk. Vooral nu met kerst is het megadruk als leiding, de knutselwerkjes vliegen om mijn oren en kinderkerstdienst staat ook om de hoek. Maar ik geniet met volle teugen. Ik vind het soms lastig, maar met kleine stapjes vind ik mijn geloof steeds meer en meer weer terug.”

Kiezen met het hart

“Mijn vader heeft mij geleerd om met mijn hart te kiezen. En mijn hart mocht nu kiezen voor een opleiding. Die stuurde mij naar waar mijn passie ligt. Volgend jaar begin ik met de opleiding All round make-up artist! Deze keuze vind ik cool, maar moeilijk. Ja, mijn passie ligt hier en voor mezelf ben ik erg gelukkig. Ik ben altijd veel met make-up bezig en het lijkt me tof om hier een toekomst in te hebben. Maar toch ben ik bang voor het moment dat ik het met de wereld moet gaan delen. Ik weet al dat mensen gaan oordelen voor zo’n ‘risico-opleiding’ en omdat het ‘onder mijn niveau’ is. Ik weet dat hun reacties mij niet moeten boeien, maar dat doen ze toch... Gelukkig heb ik een jaar om hieraan te werken!”