Melissa: ‘'Ik had een ouderwets beeld in mijn hoofd van orgels en houten banken’’

Het gesprek

‘’Ik denk dat ik 14 of 15 was toen er veel dingen in mijn leven speelden en ik niet zo goed in mijn vel zat. Ik praatte er niet echt over met anderen, behalve met een vriendin van mij. Zij was christelijk en ging naar de kerk. Af en toe vroeg ze mij of ze voor mij mocht bidden. Ik dacht altijd: ‘’Waarom zegt ze dat en wat bedoelt ze dan precies?’’, maar ik liet haar haar gang gaan. Op een avond hadden we een heel diep gesprek over het geloof en vroeg ze mij of ze me daar wat dingen over mocht vertellen. Ik merkte aan mezelf dat ik op zoek was naar iets om me aan vast te houden dus ik stond er wel voor open.

Het enige wat ik inhoudelijk nog weet is dat ze me echt de basis vertelde en aan mij uitlegde wat het geloof precies inhoudt. Verder herinner ik me vooral het gevoel dat ik bij dat gesprek kreeg. We hebben die avond heel lang gepraat en ik merkte dat het echt iets met me deed. Ze vertelde mij met zoveel passie over God, iemand waarvan ik dacht dat Hij niet bestond. Het ging een beetje kriebelen en ik voelde me heel blij, maar ik wist nog niet zo goed waarom. Na dat gesprek ben ik zelf op zoek gegaan naar antwoorden op het internet en probeerde ik zelf te bidden. Die zoektocht duurde een tijdje, totdat diezelfde vriendin vroeg of ik zin had om mee te gaan naar een jeugddienst in haar kerk.’’ 

Iedereen was aan het zingen met de handen in de lucht

De eerste kerkdienst

‘’Ik wist echt niet wat ik moest verwachten en vond het allemaal wel heel spannend. Ik had echt zo’n mega ouderwets beeld in mijn hoofd van orgels en houten banken. Maar in plaats daarvan was iedereen uitbundig aan het zingen met de handen in de lucht. Ik kon alleen maar denken ‘’Waar ben ik beland?’’

Uiteindelijk voelde ik me meer ontspannen en begon de preker te praten. Hij vertelde over het verhaal van Petrus, wanneer Jezus zegt ‘’Stap uit de boot en loop naar mij toe. Durf je dat te doen en durf je uit die boot te stappen en naar Jezus toe te lopen? Durf je je leven aan hem te geven?’’ Dat kwam zo erg bij mij binnen dat ik het ook gewoon niet meer alleen wilde doen en dat ik mijn leven wilde geven aan Jezus. Het was een heel emotioneel moment en ik wist niet zo goed wat me overkwam. Samen met mijn vriendin ben ik naar het kruis gelopen en hebben we samen gebeden. Dat was de eerste keer dat ik me echt overgaf aan God en dat ik zeker wist dat ik dit wilde. Ik heb echt hele mooie herinneringen aan die eerste dienst, dat zal me altijd bijblijven.’’ 

Het is het zo waard om christen te zijn

De puzzel is compleet

‘’Ik wilde heel graag elke week naar de kerk en het was iets wat ik heel graag wilde doen voor mezelf. Via een vriendin kwam ik toen terecht bij de baptistenkerk in mijn dorp. Het voelde meteen zo fijn in die kerk en ik geloof echt dat het zo had moeten zijn. Ik ben heel blij dat God me gelijk hierheen heeft gebracht. Ik ben niet zo van de strenge regels en de oude psalmen, dus deze kerk past perfect bij mij. Het geloof is sindsdien extreem veel voor mij gaan betekenen. Voor mij betekent het dat ik er niet alleen voor sta. Mensen die komen en gaan, dat blijft onvoorspelbaar, maar God is niet onvoorspelbaar. Het geeft me zoveel kracht en rust om te weten dat het oké is als ik een keer een fout maak of als het niet goed gaat, want God houdt onvoorwaardelijk van mij.

Laat je niet tegenhouden, omdat het eng is of omdat je de enige bent in je omgeving. Het is het zo waard om christen te zijn en om de rest van je leven met God te bewandelen.’’

Jouw getuigenis bij BEAM? LEUK. Mail (beamredactie@eo.nl) of WhatsApp (0683673700) ons! Meer getuigenissen lezen? Kan hier!