Melissa (13) stuurde een naaktfoto: 'Toen hij een screenshot maakte, wist ik dat het misging'

“Het begon er allemaal mee dat hij me ging volgen. Sem heette hij en hij was 15 jaar. Ik stuurde hem een berichtje, waarop hij reageerde met zeggen dat hij mijn foto’s mooi vond. Ik liet zijn profiel aan een vriendin zien. ‘Wow, hij is echt knap!’ zei ze. En ze had gelijk, met zijn bruine haar blauwe ogen was hij een knappe verschijning. Daarnaast surfte hij, schreef zijn eigen liedjes en was ook nog eens superlief tegen me.”

Ziek broertje

Melissa’s thuissituatie is niet echt ideaal. “Mijn broertje Robbie is al lange tijd ziek, hij krijgt nu chemotherapie. Soms ziet hij er echt uit als en zombie, daar schaam ik me dan wel voor. Bij het eten is het altijd gedoe, want alles wat hij eet kotst hij weer uit. Juist tijdens het eten stuurde Sem me een berichtje. Hij vroeg wat ik aan het doen was en zei dat hij aan mij zat te denken. Dat vond ik echt heel lief. Toen hij zei dat hij het liefst nu bij mij zou willen zijn, twijfelde ik even wat ik moest zeggen. Bijna niemand weet van de ziekte van mijn broertje af. ‘Geloof me, dat wil je nu echt niet’, zei ik. Ik vertelde hem dat mijn broertje ziek is en dat ik er nooit met vrienden over kan praten. Hij reageerde heel begripvol, ik was zo blij dat hij me begreep!”

Jij begrijpt me zoals niemand dat doet

“Later die avond stuurde hij een geluidsfragment naar me op. Hij had een liedje voor me geschreven! Hij zong erover dat hij niet kon stoppen om aan mij te denken, ik kreeg er helemaal kippenvel van. Hij vroeg of ik ook wat voor hem kon spelen. Eigenlijk durfde ik dat niet, maar uiteindelijk deed ik het toch.” Na even zoeken heeft Melissa de songtekst gevonden. “Het ging zo: ‘Ik blijf maar aan je denken, maakt niet uit wat ik ook doe. Ik wil zoveel aan je zeggen en er is zoveel dat ik voel. Want jij begrijpt me, jij begrijpt me zoals niemand dat doet. Jij begrijpt me en het voelt zo goed.’ Best cringe als ik er nu over denk. Hij vond het heel mooi en zei dat het bizar was hoe goed wij elkaar begrepen.”

De wending

Het gesprek nam toen opeens een andere wending. “Hij vroeg wat mijn type was in jongens. ‘Lief en knap, zoals jij’, zei ik. Toen ik hem naar zijn type in meisjes vroeg beschreef hij precies mij. Hij vroeg of ik wel eens met een jongen naar bed was geweest. Ik had dat nog nooit gedaan, maar ik wilde niet preuts overkomen dus ik zei: ‘ja, natuurlijk.’ Toen vroeg hij of ik een foto van mezelf wilde sturen. Ik stuurde een selfie naar hem. Hij zei: ‘daar staat alleen maar je gezicht op, doe er eens eentje met wat meer erop?’ Hij bedoelde een foto met wat meer van mijn lichaam erop. Ik vond dat wel spannend, maar hij stelde me gerust door te zeggen dat hij nooit foto’s zou doorsturen, dat hij niet zo was. Ik stuurde een foto waar naast mijn gezicht ook mijn borsten zichtbaar waren. Toen ik zag dat hij een screenshot gemaakt had, wist ik dat het misging.”

In de stress

Melissa probeerde het uit haar hoofd te zetten en ging naar haar beste vriendin Joy. “Terwijl ik daar was bleven er maar berichten van Sem binnenkomen. ‘Ik wil meer foto’s,’ zei Sem, ‘en als je ze niet stuurt, stuur ik die foto naar al je vrienden.’ Ik raakte helemaal in paniek. Joy vroeg wat er aan de hand was, en toen kon ik het niet meer verbergen. Ik liet haar de berichten zien en vertelde wat ik gedaan had. ‘Misschien is het wel zo’n viezerik, een man van 40 ofzo’, zei ze. Ik vond het onzin, dan had ik het toch wel opgemerkt? We gingen Googlen naar catfishing: ‘Catfishers zijn vaak oudere mannen die zich richten op kwetsbare, sociaal geïsoleerde meisjes met problemen thuis. Ze winnen eerst hun vertrouwen.’ Ik besefte dat ik hem nooit in het echt gezien of gesproken had, Joy had gelijk. ‘Waar blijven mijn foto’s? Ik ga de foto versturen hoor!’ stuurde Sem. Toen raakte ik echt in de stress.”

'Sem'

Joy handelde snel. “Ze zocht een nummer op dat ik anoniem kon bellen. Ze belde het nummer direct, zei dat ik hulp nodig had en gaf de telefoon toen aan mij. Ik hoorde een aardige mevrouw aan de andere kant van de lijn die me vertelde dat we samen gingen nadenken hoe ik het beste geholpen kon worden. Uiteindelijk is het goed gekomen. ‘Sem’ was inderdaad niet wij hij leek te zijn, maar gelukkig hebben ze hem opgespoord voordat hij de foto kon rondsturen. Dat was een hele opluchting.”

Dit verhaal komt uit de podcast-serie Pixelshit: waargebeurde verhalen over jongeren die online in de problemen komen.