Emily (22) werd aangerand door haar ex: 'Uit schaamte hield ik het stil'
Emily (22) was 15 jaar toen ze wakker werd terwijl haar ex-vriend zijn vingers in haar stopte. Lange tijd gaf ze zichzelf de schuld.
Triggerwarning: Dit verhaal gaat over seksueel grensoverschrijdend gedrag.
“Er was een feestje bij mij thuis, mijn ex was er ook. We waren inmiddels goede vrienden, dus er speelde niks meer tussen ons. Die avond had hij te veel drank op en wilde hij met de motor naar huis. Ik zei hem dat dat geen goed idee was, en stelde voor dat hij bleef slapen. Van tevoren maakte ik hem duidelijk dat er niks tussen ons ging gebeuren: we waren alleen vrienden.
Kwaad
De volgende ochtend werd ik wakker met zijn vingers in me. Ik wist niet direct wat er gebeurde. Maar toen ik me realiseerde wat er aan de hand was, zei ik ‘nee’. Hij stopte niet, en ik werd steeds bozer. Uiteindelijk hield hij op. Inmiddels was hij zelf ook boos, en vertrok hij naar huis. Ik bleef geschrokken achter, en was vooral kwaad op mezelf: waarom had ik hem hier laten slapen?
Schaamte
Ik heb het een tijdje stilgehouden, uit schaamte. Uiteindelijk deelde ik het met een paar vriendinnen, die al snel duidelijk maakten dat het niet mijn schuld was. Ze waren woedend op hem. Mijn ouders heb ik het pas jaren later verteld uit angst voor hun reactie, maar ook zij reageerden meelevend.
Littekens
Ik heb nu een vaste relatie en woon samen met mijn vriend. Lange tijd vond ik aanrakingen in de ochtend heel vervelend. Zelfs een knuffel of kus was al te veel. Inmiddels gaat dat gelukkig iets beter. Afgelopen jaar sprak ik mijn ex; hij had niet door dat deze gebeurtenis zo erg voor me was. Toch voelde het als een opluchting om het hem te vertellen.
Biddend verwerken
Lange tijd heb ik weggewuifd wat er was gebeurd. Ik dacht: er zijn ergere dingen in de wereld. Maar doordat dit onderwerp in de media steeds groter werd, zag ik in dat deze gebeurtenis écht niet oké was. Bidden heeft me geholpen om het te verwerken, maar erover praten was ook heel belangrijk. Hierdoor besefte ik beter dat het nooit je eigen schuld is als iemand ongevraagd aan je zit.”
TEKST: Tirza van Holten en Anouk Wiltink