Marjella: “Ik koop geen nieuwe kleding meer”
De maatschappij wil wegwerpkleding. We volgen allemaal de trends en dus shoppen we bij goedkope kledingketens, want over een maand willen we alweer iets heel anders. Daarom volgen de merken onze wensen en wordt er in de wereld voornamelijk oneerlijk geproduceerd. Slechte lonen, slechte arbeidsomstandigheden en slecht voor het milieu. Daar wil Marjella iets aan doen. Ze maakt zich hard voor fairtrade kleding en koopt daarom dit jaar geen nieuwe kleding meer.
Wie ben je, wat doe je?
“Ik ben Marjella. Een half jaar geleden ben ik getrouwd. Ik werk twee dagen per week voor World Vision. Een dag per week ben ik bezig met een trainingsjaar van Navigators. De overige dagen ben ik druk met afstuderen voor mijn studie Victimology and Criminal Justice, wat gaat over slachtoffers.”
Dit jaar koop jij geen kleren. Vertel eens!
“Een collega vertelde erover. Zij had een jaar lang alleen maar fairtrade kleding gekocht en dat vond ik erg interessant. Ik was al langer met dat onderwerp bezig en zei ook tegen anderen: ‘dit is echt belangrijk’. Maar nu wilde ik de daad bij het woord voegen. Ik raakte geïnspireerd door onder andere docu's zoals 'De slag om de klerewereld' en 'The true cost of fashion'. Daarom koop ik dit jaar geen nieuwe kleren. In principe mag ik dus wel tweedehands kleding kopen, van vintage winkeltjes of online via Marktplaats. En ik heb mijzelf de regel gegeven dat ik dit jaar zes nieuwe kledingstukken mag kopen, maar die moeten dan fairtrade zijn. Daarbij kijk ik niet alleen naar eerlijke lonen, maar ook of de kleding milieuvriendelijk geproduceerd is.”
Dat is vast een zoektocht. Waar vind jij
“Ze zijn er wel, maar je moet er inderdaad naar op zoek. Ik volg een aantal shops op Facebook. Ik kijk vaak op verzamelsites om te kijken welke merken fairtrade zijn, bijvoorbeeld Fair Wear, EcoGoodies en Sophie Stone. Je moet wel altijd kritisch zijn. Toms staat bijvoorbeeld ook bekend als fairtrade merk, maar het is mij niet duidelijk of hun kleding wel echt fair wordt gemaakt. Zij hebben het one for one concept, waarbij ze een paar schoenen weggeven voor ieder paar dat verkocht wordt. Dat is natuurlijk ook iets moois, maar ik ben vooral op zoek naar merken waarbij de kleding gemaakt wordt onder goede omstandigheden. Dat blijft lastig te vinden. Floortje Dessing heeft twee winkels opgezet onder de naam Nukuhiva in Amsterdam en Utrecht. Daar worden ook veel merken verkocht die fairtrade zijn, zoals Armed Angels of Alchemist.”
Maar in gewone kledingwinkels kom je dus geen
“Nee, helaas. Ik merk wel dat er steeds meer aandacht voor komt. Dat is natuurlijk supergoed. Het is alleen nog niet heel breed gedragen, want mensen willen ook gewoon goedkope kleding. Maar dat gaat helaas niet samen. Wat de grap is, is dat mensen vaak denken dat goedkope ketens als Primark heel slecht zijn en duurdere merken zoals Tommy Hilfiger het beter doen. Mensen verwachten dat het beter wordt geproduceerd, vanwege het prijsverschil. Maar dat is echt niet waar! Bijvoorbeeld de spijkerbroeken van Zeeman en Tommy Hilfiger worden even slecht geproduceerd.”
Blijkbaar is er veel vraag naar wegwerpkleding, dus volgt de markt dat
Vind je het lastig om geen -of weinig- kleding te kopen?
“Nee, ik ervaar het niet als lastig. Ik wilde het eigenlijk ook gewoon proberen met de vraag: is het mogelijk om fair met kleding om te gaan? Kun je genoegen nemen met wat in je kast hangt en niet de trends volgen? Het lijkt in deze samenleving alsof het niet mogelijk is, maar dat is het zeker wel. Het kost alleen wat moeite. Je moet het echt willen. Ik hoop dat er in de toekomst meer winkels en merken komen die zich daarvoor inzetten. Dat kan denk ik door druk van consumenten. Het aanbod wordt heel erg bepaald door de vraag die er is. Blijkbaar is er veel vraag naar wegwerpkleding en dus volgt de markt dat. Daarom probeer ik het er met veel mensen over te hebben, want als steeds meer mensen zich hier druk om maken, dan volgen de merken vanzelf.”
Dit is je kans om ons allemaal over te halen. Wat zou je tegen ons willen zeggen?
“Op het moment dat jij een kledingstuk koopt, denk dan eens na over de omstandigheden waarin jij dat kledingstuk zou willen maken. Voor welk loon, welke uren en welke veiligheidsomstandigheden zou jij dat willen doen? In Nederland hebben we een bepaalde standaard dat we niet te veel uren op een dag willen werken. We hebben een minimumloon en goede arbeidsomstandigheden. Waarom zouden die standaarden niet voor anderen mogen gelden? Het is echt zo dat er een direct verband is tussen de actie die jij hier in Nederland uitvoert en de directe consequenties voor mensen in andere delen van de wereld.”
Het is dus geen druppel op een gloeiende plaat?
“Dat denken mensen vaak als ze iets willen verbeteren: wat heeft het voor zin? Maar als iedereen zo denkt, verandert er nooit wat. We moeten samen zorgen voor een mentaliteitsverandering in de samenleving. Het helpt dus heel erg als er steeds meer druppeltjes op die gloeiende plaat komen en bijdragen aan het goede doel.”
Wat vind jij? Zou jij minder of fairtrade kleding kopen om bij te dragen aan eerlijke kledinghandel met goede arbeidsomstandigheden en milieubewuste productie?