Lotte (18) schreef een eigen boek: “Ik wil mijn relatie met God doorgeven aan anderen”

“Al zolang ik me kan herinneren, vind ik schrijven leuk. Op de basisschool begon ik bijvoorbeeld met het bijhouden van dagboekjes en op de middelbare school tilde ik mijn schrijfniveau een stapje hoger door liedjes, gedichten en verhalen te schrijven.”

“Ik wilde graag een boek schrijven over mijn ontwikkeling met God. Hoewel ik christelijk ben opgevoed en nooit heb getwijfeld aan het bestaan van god, heb ik zelf heel erg gezocht naar wie God nou voor mij persoonlijk was. Ik wilde niet het geloof van mijn ouders overnemen, maar zelf nadenken over wat ik vond. Dat ging met vallen en opstaan, maar ik heb nu het gevoel dat ik een soort persoonlijke relatie heb met God. Hij is voor mij het allerbelangrijkst en helpt me bij al mijn keuzes.”

Ideeën

“Zo ook bij het idee voor het mijn boek: ‘Koffie in het diepe’. Tijdens de eindexamens vielen de laatste stukjes om een boek te schrijven ineens op hun plaats. Ik kreeg steeds meer ideeën van bepaalde thema’s waar ik over kon schrijven en heb veel gebeden over wat ik met die thema’s moest. Er kwamen ook persoonlijke ervaringen omhoog die ik in het boek zou kunnen gebruiken.”

Door mijn hele kamer zwierven memobriefjes met losstaande zinnen

“Mijn hoofd zat zo vol met ideeën voor het boek dat het eindexamen er eigenlijk niet meer bijpaste. Dus heb ik ervoor gekozen om al die ideeën op te schrijven op memobriefjes. Daardoor zwierven er door mijn hele kamer briefjes met losstaande zinnetjes, Bijbelteksten en thema’s. Uiteindelijk heb ik alle briefjes bij elkaar geraapt en ben ik begonnen met schrijven. Ik heb het gevoel dat God zijn zegen daarover gaf, doordat ik mijn eindexamen makkelijk heb gehaald.”

“Ik heb ervoor gekozen om een boek te maken met twintig hoofdstukken, waarbij elk hoofdstuk staat voor een hele week. Per hoofdstuk is er dan een thema waarbij ik een stukje persoonlijke ervaring schrijf of waarbij ik de Bijbel betrek. Ik eindig dan met een aantal praktische tips en vragen waar je gedurende je week over na kan denken. Je kan dus zelf bepalen op welke dagen je ermee bezig gaat. Dat was voor mij heel belangrijk, omdat ik zelf merkte dat ik er niet elke dag aan toekwam om uit een dagboekje te lezen.”

Persoonlijk

“Daarnaast wilde ik graag mijn persoonlijke ervaringen in het boek te verwerken. Dat maakt het boek namelijk extra krachtig. Hoofdstuk 1 begint bijvoorbeeld met de vraag: ‘Durf jij naar Jezus te kijken?’. Daarbij gebruik ik het verhaal van de Emmaüsgangers en het persoonlijke verhaal over mijn opa die overleden is. Dat heeft mij enorm beïnvloed. Die pijnlijke emotie die ik toen voelde, zorgde ervoor dat ik het zicht op Jezus even verloor. Dat terwijl Jezus er ook in die tijd gewoon voor mij is. Daar hoop ik anderen dan mee te bemoedigen en ze dan ook een stukje inzicht mee te geven.”

Tekst gaat onder de afbeelding verder.

Doel

“Ik krijg mooie reacties van mensen die het boek hebben gelezen. Er was bijvoorbeeld iemand die zei dat ze sinds het begin van corona niet meer zoveel met God was bezig geweest. Toen zij het boek las, was ze weer de hele week met God bezig. Als ik zoiets hoor, dan is mijn doel bereikt. Ik wilde wat ik tot nu toe had geleerd en gezien van God doorgeven aan anderen en dat is blijkbaar gelukt. Ik geloof dat God ervoor zorgt dat het bij de juist mensen terecht komt.”

Mijn droom is om een boekenplank vol eigen boeken te hebben

“Mijn droom is om uiteindelijk een boekenplank vol met mijn eigen boeken te hebben. Of dat daadwerkelijk gaat lukken, weet ik niet. Dat maakt me ook niet zoveel uit, zolang ik uiteindelijk doe wat God van me vraagt, ben ik tevreden.”

Benieuwd naar Lottes boek? Klik hier!