Liza (19): ‘Ik was compleet van God los, maar heb Hem weer teruggevonden’

Van jongs af aan is Liza christelijk opgevoed. “Of nou ja,” vertelt Liza, “ik leerde dat God bestaat.” Behalve bidden, deed het gezin verder niet veel met het geloof. “Toen mijn ouders op mijn achtste besloten uit elkaar te gaan, om niet lang daarna weer bij elkaar te komen, begreep ik er niks meer van. Als God dit heeft gedaan, dan heeft Hij toch ook voor hun ruzies gezorgd?” Haar ouders vertelden haar alleen dat God hen weer bij elkaar had gebracht en dat ze meer met geloof wilden doen.”

In de kerk luisterde ik harde muziek om de preek niet te horen

“Ik kwam op een christelijke middelbare school en maakte privé een aantal heftige dingen mee. We gingen dan wel weer op zondag naar de kerk, maar het voelde alsof God mij had verlaten.” Liza keerde zich compleet van het geloof af. “In de kerk deed ik oortjes in en luisterde ik harde muziek om niks mee te krijgen van de preek. Ik kreeg verkeerde vrienden en begon met roken.”

Een tijdje ging Liza om met satanisten*. “Het begon allemaal als grapje maar steeds vaker gebeurde er vage dingen. Ik hoorde soms mijn naam of geklop op mijn deur en had ‘s nachts enge dromen. Op een gegeven moment dacht ik: dit is niet oké, ik wil hier niet meer bij horen. Ik vertelde ze dat ik ermee kapte en in één klap lieten mijn zogenaamde ‘vrienden’ me vallen. Ik was niks meer waard voor hen.”

Zoektocht

Na de middelbare belandde Liza ‘per ongeluk’ bij een christelijke studentenvereniging. “Borrelen met nieuwe mensen leek mij wel gezellig! Bij het inschrijven wist ik niet eens dat het een christelijke vereniging was. De confrontatie met haar geloof was soms zwaarder dan ze dacht. “Er hoefde maar iets ‘christelijks’ te gebeuren zoals bidden en ik voelde al een brok in mijn keel. Volledig overrompeld barste ik vaak in tranen uit. Alsof iets uit die donkere periode me wilde tegenhouden.”

Ik kan het blijven negeren, maar ik kan er ook mee leren leven

Omdat ik overal zo geconfronteerd werd, dacht ik veel over het geloof na. Op een gegeven moment besloot ik voor mezelf: ik kan het blijven negeren, maar ik kan er ook mee leren leven. Ik had gesprekken met mensen om me heen en mijn boosheid richting God werd steeds minder. Misschien was het christendom helemaal zo gek nog niet.”

Bestaat God?

“Nog steeds voelde het alsof ik in de knoop zat en had ik veel vragen: wie ben ik en wie is God voor mij?” Liza besloot een traject te volgen bij de Evangelische Hogeschool (EH) dat haar geloofsleven omgooide. “Ik schreef me in zonder na te denken. Op de eerste dag kregen we college over de vraag ‘bestaat God?’. Ik kon er niet meer omheen. Ik leerde dat God van me hield en dacht: dit gevoel wat ik nu heb, wil ik nooit meer loslaten.”

Uit het water voelde ik eindelijk rust over me heen

“Ik twijfelde daarna enorm om me te laten dopen, was ik wel lang genoeg christen?” Na vele gesprekken wilde Liza het toch graag doen. “Ik was helemaal hyped tot de ochtend van het dopen. Toen kreeg ik gedachtes als ‘ik kan het niet’ en ‘het gaat me niet lukken’. Vanaf dat ik de kerk binnenstapte, bleef ik dan ook aan een stuk door huilen. Pas toen ik weer uit het water kwam, voelde eindelijk rust over me heen.”

Van 0 naar 100

Na haar doopdienst besloot Liza theologie te gaan studeren. Ook vindt ze het weer fijn om naar de kerk te gaan. “Ik lees nu vaker de Bijbel en mijn eerdere angst voor bidden is helemaal omgedraaid. Ik durf nu zelfs voor andere mensen te bidden. Ik heb geleerd dat ik niet hoef te geven om wat andere mensen van me vinden, Zijn liefde voor mij zal nooit veranderen.”

Sofie (21) was boos op God: “Ik wilde acht jaar geen contact met hem”

Lees ook over:

Sofie (21) was boos op God: “Ik wilde acht jaar geen contact met hem”