"God gaf me de warmte en liefde die ik zocht bij een jongen"

“Ik vond het moeilijk om het hem te zeggen, dus ik wachtte rustig af op wat er ging gebeuren. Mijn gevoelens werden steeds meer, dus besloot ik het hem toch duidelijk te maken. Dit deed ik door een anoniem briefje naar hem te schrijven over hoe leuk ik hem vond. Doordat het anoniem was, wist hij natuurlijk niet dat het briefje van mij kwam. Achteraf dus niet zo’n goed idee, want daarna wist ik nog steeds niet hoe hij erover dacht. Ik wilde het hem wel vertellen, maar vond nooit het juiste moment. Eigenlijk durfde ik het ook gewoon niet.”

Ik schreef een brief

“Toen dit al een jaar bezig was, werd ik er een beetje moe van. Hij wist nog steeds niet hoe leuk ik hem vond en ik wist niet of dat wederzijds was. Er was een hele hoop onzekerheid en ik wilde daar wat aan doen. Daarom besloot ik een brief voor hem te schrijven. In overleg met mijn zus probeerde ik mijn gevoel zo goed mogelijk te formuleren. In maart vorig jaar ging ik op een christelijk kamp met jongeren en ik besloot de brief vlak daarvoor te versturen. Zo had ik afleiding zodat ik niet de hele tijd bezig zou zijn met die brief en had hij de tijd om het te lezen en te reageren. Ik had bedacht dat wanneer zijn reactie niet positief zou zijn, dat ik dan in ieder geval mijn vrienden had en gesterkt werd door God.”

Ik voelde me afgewezen en had er echt buikpijn van

Hij voelde niet hetzelfde

“De laatste avond van dit weekend had hij me een lief berichtje gestuurd. Hierin schreef hij dat hij mijn brief had ontvangen, dat hij het heel lief vond, maar niet hetzelfde voor mij voelde. Hij vond het dapper dat ik het durfde te zeggen, maar hij maakte wel duidelijk dat het niks werd. Op het kamp was een leuke activiteit georganiseerd, maar alles wat ik kon en wilde was op mijn bed liggen huilen. Gelukkig vingen mijn vriendinnen me op. Ik voelde me afgewezen en had er echt buikpijn van. Alles waar ik een jaar lang op gefocust was, viel weg. Ik droomde over hoe het zou kunnen zijn tussen hem en mij en zag het helemaal voor me. Nu viel dat weg. Wat is nu mijn levensdoel?”

Soms verlangen we naar bevestiging en liefde van iemand anders en vergeten we God

Een beeld van God

“De volgende dag hadden we een activiteit waarbij we met een groepje relaxte worship muziek luisterden om ons te focussen op God en naar Hem te luisteren. Hier kon ik met mijn ogen dicht echt tot mezelf komen. Op dat moment zag ik een beeld. Het leek alsof ik op een wolk lag en naar de hemel werd getakeld. Toen ik daar aankwam zag ik God zitten op zijn troon en Hij nodigde me uit om bij Hem op schoot te komen zitten. Ik voelde ineens een enorme warmte en liefde. Dit leek op de liefde die ik verlangde van die jongen, maar was nog zoveel mooier dan ik ooit had kunnen dromen. Hierdoor besefte ik dat ik helemaal geen vriendje nodig heb. Een relatie kan die leegte niet volledig opvullen. Soms kunnen we zo verlangen naar bevestiging en liefde van iemand anders, dat we God soms vergeten. Terwijl God juist Degene is die ons dat kan geven!”

Ik heb geen gebroken hart, omdat God voor me zorgt

Genieten van wat God geeft

“Ik ontdekte dat het vaak voorkomt dat we iemand leuk vinden, maar dat het echt bijzonder is dat diegene jou ook op die manier ziet zitten. Dat betekent eigenlijk gewoon dat jij zo waardevol bent en dat iemand anders dat erkent. Door dat moment met God kon ik even stilstaan bij Hem en begreep ik dat ik al die dingen die ik nodig heb gewoon van Hem krijg. Ik mag alles aan God geven en genieten van de dingen die Hij geeft, zonder me zorgen te maken over wat ik niet heb. Tijd die ik aan God besteed is waardevol en van Hem krijg ik zoveel terug! Ik had geen gebroken hart, omdat God voor me zorgde en dat zal Hij in de toekomst blijven doen.”

Ik geloof dat God iemand voor me heeft

God eerst!

“Natuurlijk hoop ik iemand te vinden met wie ik mijn leven kan delen. Maar ik geloof dat God iemand voor me heeft. Dit zal iemand zijn die honderd procent voor mij wil gaan zoals ik ben en daar kijk ik naar uit. Ik hoef niet jaloers te zijn op andere koppels of verdrietig te zijn omdat ik nog niemand heb. God is voor mij het belangrijkste. Hij zal diegene op mijn pad brengen die Hij voor mij op het oog heeft. Tot die tijd maak ik gewoon tijd om me volledig op God te focussen.”

Jannelie (19) gelooft en Toon (32) niet. Zij besloten te trouwen en een andere geloofsovertuiging en hun leeftijdsverschil hield ze niet tegen. Ze vertellen ons hun verhaal.