Laura (20): "Kan ik voor God gaan, zonder dat ik het van de daken schreeuw?"
Laura is een gepassioneerde danseres en het is haar droom om daar haar werk van te maken. Nadat ze haar vwo-diploma haalde, besloot ze de plannen om naar een universiteit te gaan naast zich neer te leggen. Ze wilde namelijk liever een dansopleiding volgen. Toen ze daar werd aangenomen, kwam een stukje van haar droom uit. Het liefst wordt ze een bekende danseres. Ze weet zeker dat God dit aan haar geeft. Toch knaagt nu bij haar de vraag: Wat betekent het om christen te zijn?
“Voor mijn studie ben ik naar Amsterdam verhuisd. Dit is een omgeving die ik niet kende en waar ik nieuwe mensen ontmoette. Als ik naar de kerk zou willen gaan, moet ik dat hier zelf opzoeken en ik merk dat ik daar geen behoefte naar heb. Toen ik erover ging nadenken waarom dat was, kwam ik tot de volgende conclusie: Als ik kijk naar de kerk waar ik naartoe ging, zie ik veel mensen die over niks anders praten dan God. Zij zien Hem overal in en uiten dat duidelijk in hun doen en laten. Ik denk nu veel na over of die manier van leven bij mij past. Tegenwoordig ontdek ik namelijk dat ik vol voor God wil gaan, maar dat ik het niet nodig vindt om dat altijd maar uit te spreken of te laten zien.”
Niet meer overtuigen
“Een voorbeeld hiervan is dat ik vroeger hoopte dat ik mensen kon overtuigen van het bestaan van Jezus. Dat was de opdracht die wij mee krijgen vanuit de kerk. Nu merk ik dat ik het zelf niet leuk vind als mensen mij proberen te overtuigen van bijvoorbeeld een ander geloof of politieke ideeën. Daarom besefte ik dat ik anderen ook niet hoef te overtuigen van Jezus, want daar zitten ze misschien helemaal niet op te wachten. Zo ging het van ‘anderen overtuigen van Jezus’, naar ‘hopelijk zien mijn vrienden Jezus in mij’.”
Ik ben op zoek naar zowel Gods plek als die van mij in dit leven
“Nu maak ik me daar niet zo druk meer om. Ik ben er namelijk helemaal niet zo zeker van hoe zichtbaar Jezus in mij is. Dat het kan geloof ik wel, maar hoe dat er precies uitziet, weet ik niet. Als ik voor een langere tijd weer naar mijn ouders ga en daar mijn vrienden uit het dorp spreek, merk ik dat God vanzelfsprekend voor hen is. Zij stellen geen vragen, omdat ze altijd aan hebben genomen wat ze van de kerk of mensen om hen heen hoorden. Op die momenten zie ik hoe dat in mij is veranderd. Ik ben namelijk op zoek naar zowel Gods plek als die van mij in dit leven.”
Toekomst zonder christelijk label
“Nu ik in Amsterdam woon, heb ik ontdekt dat ik meer voor mezelf leef in plaats van voor God. Ik vraag me af: Kan ik ook voor God gaan, zonder dat ik het van de daken schreeuw? Het lijkt me fijn namelijk dat ik kan kijken naar wat ík wil voor mijn leven, zonder dat er direct een christelijk label aan moet hangen."
Kan God in mijn toekomst zijn, zonder dat ik dans op een christelijke dansschool?
"Ik ben gevraagd om in te vallen op een christelijke dansschool en daar les te geven. Hierdoor besefte ik dat dit is wat mensen van mij verwachten: het samenbrengen van twee werelden, namelijk dans en geloof. Maar wat nou als ik helemaal geen christelijke dansschool wil beginnen of daar geen zin in heb? Kan God in mijn toekomst zijn, zonder dat ik dans op een christelijke dansschool? Is Jezus ook zichtbaar in mij als ik in een videoclip dans van iemand die geen christelijke muziek maakt?”
De tekst gaat verder onder de foto
Leven voor God
“Ik weet dat Hij er is en ik zal God nooit willen ontkennen. Toch stel ik nu meer vragen; ik wil niet meer voor lief nemen dat God er is. Nee, ik wil ontdekken hoe dat dan zichtbaar is en wat dat voor mijn leven betekent. Ik geloof dat God de passie voor dansen in mij heeft gelegd, maar vraag me af of het najagen van die passie genoeg is. Leef ik voor God als ik dans, of houdt ‘leven voor God’ heel wat anders in?”
Hoe zit het met de toekomst?
“Vroeger dacht ik dat ik bijvoorbeeld altijd een dans op aanbiddingsmuziek moet willen doen. Nu – kijkend naar de toekomst – heb ik dat idee laten gaan, waardoor ik andere en grotere plannen heb voor de toekomst. Ik geloof dat deze plannen dichter liggen bij wie ik ben en dat God dat ook kan gebruiken. Zo zou ik ooit mijn eigen dansschool op kunnen richten of beroemd kunnen worden en meedoen aan ‘Wie is de Mol?’. De mogelijkheden zijn breder geworden, waardoor ik mijn toekomst leuker en mooier voor me zie. Dit komt vooral omdat ik mijzelf niet meer opleg dat de dingen die ik ga doen in de toekomst direct een christelijke stempel moeten hebben.”
Ik geloof dat het goed is dat ik vragen heb, want het maakt me bewust van wie ik wil zijn en de plek die God daarin heeft
“Misschien vind ik God terug zoals ik Hem kende en kan ik mijzelf weer verbinden met andere christenen zoals ik dat eerder deed. Voor nu geloof ik dat het goed is dat ik vragen heb, want het maakt me bewust van wie ik wil zijn en de plek die God daarin heeft. Het is een eerlijke zoektocht en ik ben benieuwd naar de invloed die het zal hebben op mijn toekomst.”
Linde (18) is sinds een jaar model en heel enthousiast over God. Ze vertelt over hoe ze drie jaar geleden tot geloof is gekomen.
#ikkiesvoorjezus is een rubriek waarin we getuigenissen van jongeren delen om jou te inspireren in je geloof en te laten zien hoe andere jongeren God in hun leven ervaren. Zelf een (bijzondere) getuigenis? Mail ons via beamredactie@eo.nl of dm op www.instagram.com/eobeam
Beeld 1: Emilie van Dongen
Beeld 2: Marije Elizabeth Photography
Geschreven door
Thamara
