Jonathan werd vroeger gepest: “Ik rende weg van God, maar ik wist dat Hij erbij was”

Bente: Waarom werd je gepest?

“Als klein kind hield ik van vogels kijken en in mijn vrije tijd was ik altijd buiten. Ik hield altijd al enorm van de natuur. Dat was anders dan de interesses van de gemiddelde klasgenoot, die toch meer hielden van voetbal en gamen. Mij interesseerde dat niks, wat reden genoeg was voor mijn klasgenoten om me te pesten.

Ik werd voornamelijk uitgescholden door de mensen uit mijn klas. In mijn tijd op de middelbare school ben ik in drie verschillende klassen geplaatst, maar steeds liep het uit de hand. Uiteindelijk begonnen zelfs mensen die ik totaal niet kende dingen naar me te roepen zoals ‘vogelverschrikker’. Het pesten gebeurde niet alleen op school, maar ook op straat en na gym in de kleedkamer. Daar kwam het ook regelmatig voor dat ik in elkaar werd geslagen.

Als mensen je slaan heb je maar even pijn, maar als je wordt uitgescholden blijft dat toch langer hangen in je hoofd

Dat slaan vond ik erg, maar het schelden vond ik nog erger: dat hakte er veel dieper in. Als mensen je slaan heb je maar even pijn, maar als je wordt uitgescholden blijft dat toch langer hangen in je hoofd. Op school durfde ik niet te laten zien hoeveel het me deed, maar zodra ik thuis was kwam alles eruit. Dit duurde van klas één tot klas vier, dat zijn de jaren waarin je een grote ontwikkeling doormaakt. Toen ik later terugkeek op die periode zag ik pas wat die tijd bij mij had aangericht.”

Lydia: Wat waren de gevolgen van het pesten?

“Ik kreeg een enorm negatief zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen, wat ertoe leidde dat ik niet met anderen om durfde te gaan. Ik ging ervan uit dat ik niks kon en dat de ander altijd beter was dan ik, op ieder gebied. Ik hield gewoon niet van mezelf en werd een heel gesloten persoon, hierdoor herkende ik steeds minder van mezelf. Dit alles leidde ertoe dat ik in een depressie belandde. In die tijd moest ik van de natuur niks meer weten, kreeg ik zelfmoordgedachten en pijnigde ik mezelf. Allemaal om uit de realiteit van toen en mijn pijn te kruipen. Ik was geestelijk echt bizar ziek.”

Het 'zelf oplossen' leidde naar denken aan zelfdoding en mezelf pijn doen

Sten: Hoe heb je uiteindelijk toch doorgezet?

“Ik had in de tijd van het pesten altijd het idee dat ik het zelf op moest lossen. Ik wilde niet zwak lijken zodat ik harder gepakt zou worden. Het ‘zelf oplossen’ in de negatieve spiraal waar ik in zat, maakte dat ik dingen deed als denken aan zelfdoding en mezelf pijn doen. Ik was constant op zoek naar bevestiging in muziek of bij een meisje bijvoorbeeld. Op een gegeven moment was ik er zo klaar mee, dat ik hulp ging zoeken bij een psycholoog.”

Josephine: Hoe ging je ermee om?

“Ik was vaak boos op God, omdat het leek alsof Hij me niet hielp. Ik besefte me later pas dat ik Hem niet de ruimte gaf om me te helpen, omdat ik het altijd zelf wilde doen. Ik rende vaak van Hem weg, maar in mijn achterhoofd was ik me bewust van het feit dat God erbij was. Op een dag zei ik tegen God: “Heer, neem de pijn van mij weg, want ik kan het niet zelf. Neem mijn zooitje maar en doe ermee wat U wilt.” 

God heeft het gewoon gefikst!

En Hij heeft voorzien: God stuurde iemand op me af die ik kende van de kerk. Ik had goed contact met hem, wat weinig voorkwam in mijn leven omdat ik sociaal contact ontweek vanwege mijn angst voor afwijzing. Deze persoon nodigde me uit om voor hem te komen werken en dat was precies wat ik nodig had op dat moment. God heeft het gewoon gefikst! Op een gegeven moment kwam een vacature bij Staatsbosbeheer vrij. Hier kon ik rustig leren en het bleek de perfecte plek voor mij. God heeft deuren voor me geopend en elke keer precies op het goede moment.”

Robert: Hoe ben je er bovenop gekomen?

“Het gaat aardig goed. Mijn zelfbeeld is nog steeds niet fantastisch en heb moeite met mezelf echt leuk vinden soms. Ik loop nog steeds bij een psycholoog die me helpt ontdekken wie ik ben. Het pesten is een deel van me geworden, maar ik ben heel dankbaar voor de dingen die God deed in mijn leven, zoals mij uit die depressie trekken en mij het mooiste werk geven dat ik me kan wensen. Ik heb de mensen die me hebben gepest echt kunnen vergeven en ik besef me meer dan ooit dat wanner God je een passie geeft, Hij ook zal zorgen dat je op de juiste plek terecht komt. Wat de situatie in je leven ook is, Hij loopt altijd naast je en dat bemoedigt me. Er is altijd een reden om Hem te aanbidden en te danken. Wat er ook gebeurt, Hij maakt alles mooi.”

God is de vaste Rots, in welke situatie dan ook

Dorin: Wat wil je meegeven aan iemand die nu wordt gepest?

“De kunst is om dingen echt aan God over te geven. Hij is er voor jou in iedere periode. God is de vaste Rots in welke situatie dan ook. Hij is stabiel en op Hem kun je terugvallen. Hij staat met open armen op je te wachten; ongeacht wat je hebt gedaan. En wat ook heel belangrijk is: praat erover! Vind andere christenen die met je kunnen bidden en zoek hulp. Het is belangrijk om met de juiste mensen in gesprek te gaan en met hen jouw leven te delen.”

Beeld: Marijn Fidder

Wij hebben Jonathan eerder mogen spreken over hoe hij boswachter werd. Lees daar alles over in dit artikel.