Jezus is God, en dat verandert alles

Christenen geloven dat Jezus God is, maar hoe komen ze daar eigenlijk bij? En: wat doet dat ertoe?
Wat geloven christenen over Jezus?
Zij geloven dat Hij een echt mens is, een mens zoals iedereen, met okselhaar en zweetvoeten, en zo. En dat Hij tegelijk echt God is.
Huh, wat? Wat zeg je nu? Dat kan toch helemaal niet?
Dat is inderdaad heel vreemd. God is namelijk niet gemaakt van atomen, zoals alles wat we kennen. Hij bestaat op een heel ander level: Hij is overal tegelijk en overal om ons heen. Maar dit ongrijpbare, oneindige wezen werd dus een heel concreet, tastbaar mens. Hoe dat kan? Het lijkt een beetje op de uitvinding van het vuur. Vóór vuur bestond er wel warmte en licht; die twee waren overal en ongrijpbaar. Dat is een beetje hoe God is. Totdat wij ons eerste vuurtje maakten, toen konden we warmte en licht opeens aanraken. Dat lijkt op wie Jezus is.
En wat doet dat ertoe? Waarom vinden christenen dit zo belangrijk?
Nou, als Jezus God is, is er dus een moment geweest dat we de diepste geheimen van het leven konden ontmoeten. We zagen het allergrootste wat er bestaat, maar dan in ‘behapbare’ vorm, zodat wij Hem vragen konden stellen en de antwoorden ook nog een beetje konden begrijpen.
Voor God veranderde ook veel. Eerder kon God zich wel inleven in mensen, maar Hij was nog nooit zelf mens geweest. Dat is echt wat anders. Je kunt een heel goede boer zijn en alles weten over koeien en hun gedrag, maar zelf koe worden… dan gebeurt er toch wel iets! God heeft vanaf dat moment zelf meegemaakt wat het is om mens te zijn. Jezus leed en stierf zelfs. God had dat ook nog nooit meegemaakt, maar nu dus wel. In de vergelijking met vuur en licht: het ‘vuurtje’ dat Jezus is, was nu dus ook in de diepste grot geweest. Gods licht straalde overal, zelfs in het diepste donker. God is overal geweest, er is geen plek waar Hij zich geen raad weet. Daarom is het zo tof dat Jezus God is. Elke situatie, hoe kapot ook, is een plek van God.
‘Moet’ je dit geloven om christen te zijn?
Je moet natuurlijk niets, maar het is wel iets heel moois.
Is het christelijke geloof hierin uniek?
In veel religies zijn er goden die in mensengedaante verschijnen, vaak als een succesvol persoon. Alsof ze een masker op hebben en tijdelijk als een soort steracteur stiekem een toneelstuk onder de mensen spelen. Het christelijke geloof is dus op drie manieren uniek:
- Het gaat om de allerhoogste God, niet om slechts een van de lagere goden.
- God krijgt niet alleen maar een soort ‘mensenpak’, maar wordt echt helemaal mens.
- Vervolgens lijdt Hij ook nog echt en sterft Hij zelfs, en is Hij daarmee niet alleen een voorbeeld van succes.
Bij andere religies is de link met ‘het hogere’ dus veel afstandelijker. Bij het christelijke geloof verbindt God zich echt helemaal met ons leven, zelfs met het allerergste, de dood. God is echt overal geweest. Dat betekent dat er overal hoop is.
Hoe komen we hier eigenlijk bij?
Omdat Jezus zich gedroeg als God. Zoals God boven de natuurwetten staat, zo kalmeerde Jezus bijvoorbeeld de storm en liep Hij over water. Zoals God leven brengt, zo kon Jezus mensen genezen. Zoals God er voor alle mensen is, zo schreef ook Jezus niemand af. Zoals God in de tempel heel dichtbij is, zei Jezus dat Hij zelf de nieuwe tempel is. Zoals God volkomen goed is, was ook Jezus niet te betrappen op een zonde. Zoals God zichzelf ‘Ik ben’ noemde, deed Jezus dat ook. En vooral; zoals God sterker is dan alles, zo stond Jezus op uit de dood.
Jezus gedroeg zich wel als God, maar Hij zei dus nooit rechtstreeks: “Hallo, Ik ben God, aangenaam kennis te maken”?
Nee. Hoe denk je dat dit gewerkt zou hebben?
Ik zou het wel handig hebben gevonden! Nu moeten we maar een beetje raden. Waarom houdt Jezus het zo vaag?
Zijn leerlingen, zoals Johannes en Paulus, zeggen het overduidelijk. Maar Jezus zelf dus niet. Hij gebruikt een soort codetaal. Het werkt namelijk écht niet, als je zomaar uit het niets gaat roepen dat je God zelf bent. Probeer het maar. Vertel heel serieus aan je vrienden dat jij God bent. Binnen een paar dagen ben je gedwongen opgenomen…
Jezus moest het daarom eerst maar voorzichtig aanpakken. Hij gaf wel hints, maar het duurt een tijdje voordat zoiets nieuws tot mensen doordringt. Een mens die God zelf is, de Allerhoogste, en vervolgens ook lijdt en sterft: dat is zo vreemd, dat moet je eerst zíén. Dan pas kun je het geloven. Misschien. Want Jezus’ opstanding uit de dood was de grootste aanwijzing, maar zelfs toen vonden veel mensen het nog lastig te geloven.
Maar er is dus geen keihard bewijs dat Jezus echt God was?
Nee, als er keihard bewijs was, zou vrijwel iedereen het geloven. Maar dan nog; er is ook keihard bewijs dat we echt op de maan zijn geweest en dat de aarde rond is, en miljoenen mensen geloven ook dat nog steeds niet.
Je kunt er misschien zo over denken: Stel dat er een God is. (Want als er geen God is, hoef je ook niet te bewijzen dat Jezus die God is.) Maar stel dus, dat er een almachtig Wezen is, dan kun je verwachten dat deze God zich op sommige plekken meer bevindt en op andere plekken minder. Zo ervaren we dat ook nu. Sommige plekken voelen ‘hemels’, andere bepaald niet.
Het christelijke geloof zegt ongeveer dit: Jezus was de plek waar God zich het meest bevond. Geen gekke gedachte, toch? Van alle situaties die je kent, is Jezus in elk geval een heel logische kandidaat voor de titel ‘God op aarde’. Als je wereldwijd mensen zou interviewen, zou Hij zeker op nummer 1 staan in de ranglijst. En dat is wat je kunt verwachten als God mens wordt: dat dit uiteindelijk ook wordt herkend en geloofd.
Dus je kunt het tóch bewijzen?
Nee, geloven is geloven. Anders gezegd: het is een keuze. Mensen denken op heel veel manieren over God, over hoe en wat Hij zou zijn. Als christenen zeggen we: God lijkt het meest op Jezus. En dat betekent dat God echt overal is geweest en zelfs niet bang is voor de dood. Er is daarom altijd hoop en alles is van waarde.
Ik weet niet 100 procent zeker of dat zo is, maar ik weet niets helemaal zeker. Daarom kan ik hier wel voor kiezen. Voor hoop, voor waarde. Ik vind dat zo’n mooi idee, dat ik er meer over wil ontdekken en het mijn leven wil laten beïnvloeden.
Dit artikel is geschreven door theoloog Reinier Sonneveld. Het is voor het eerst verschenen in het BEAM Magazine van mei 2025. Wil jij ook vier keer per jaar het BEAM Magazine ontvangen? Word dan BEAM-lid voor maar 20 euro per jaar.

Geschreven door
Reinier Sonneveld