“Je kan niet zeggen: ‘God redt ons wel, vergeet het klimaat’”

Liever de fiets

“Ik ben best wel klimaatbewust opgevoed. Zo heb ik altijd geleerd om weinig vlees te eten en pakten we liever de fiets dan de auto. Drie jaar geleden ben ik vegetariër geworden. Sindsdien heb ik gemerkt dat ik zelf heel veel voor het klimaat kan betekenen, maar ik kan niet alles doen. Ik ben geen politicus, heb te weinig invloed en ben niet oud genoeg. Daarom was ik meteen enthousiast over klimaatspijbelen, zo kan ik hopelijk wel iets betekenen.”

Borden, marcheren, schreeuwen

“Via de organisatie Youth for Climate protesteren jongeren door heel België. Het is meestal in de middag, in de ochtend zijn we verplicht om op school te blijven. Maar zodra het is toegestaan, ga ik er vandoor. Soms is dat midden in de les. We nemen dan allemaal borden mee, verzamelen ergens op een plein en marcheren vervolgens door de stad. Uiteraard schreeuwen we daar ook heel veel bij, haha.”

Er gebeurt te weinig

“Alleen onze leiders kunnen grote maatregelen nemen. Zij komen er niet mee weg als ze dit negeren. Dat is dan ook het hoogste doel: hen overtuigen om daadwerkelijk veranderingen door te voeren. Op dit moment gebeurt er nog weinig, té weinig. Politieke leiders zijn vooral druk bezig met regels om spijbelaars te straffen en op school te houden. Maar het heeft inmiddels wel effect in de media, het onderwerp wordt besproken en dat is al een hele stap.”

Legaal spijbelen

“De regels voor klimaatspijbelen verschillen per school. Op sommige scholen kun je zelfs straf krijgen als je lessen overslaat voor stakingen. Mijn school is daar gelukkig wat makkelijker in. In de middag mag je school skippen voor een staking. Je hebt dan wel toestemming van je ouders nodig. Gelukkig steunen mijn ouders me hierin. Ik ben wat dat betreft gezegend, want veel kinderen mogen helemaal niet staken. Ik heb het geluk dat mijn ouders zelf ook wel eens een protest bijwonen.”

Dit is Gods bedoeling

“Vanuit mijn christelijke omgeving heb ik best veel kritiek gekregen. Als je Openbaringen openslaat, staat er volgens veel van hen geschreven dat dit juíst Gods bedoeling is. ‘Misschien wil God dit wel, wie zijn jullie dan om daar tegenin te gaan?’. In het begin had ik het best moeilijk met dit soort opmerkingen. Toch heb ik nu voor mezelf besloten dat God ook aan ons vraagt om voor de schepping te zorgen. Dat vind ik veel belangrijker dan wat er in Openbaringen staat. Het is niet eerlijk om te zeggen: ‘God komt ons toch wel redden, dus laat dat klimaat maar zitten.’ Wel merk ik tijdens stakingen dat mensen weinig hoop hebben. Zij zien de wereld vergaan. Als christen heb ik die hoop wel. Zelfs als dit uiteindelijk geen zin heeft, komt het uiteindelijk allemaal goed.”

Er is hoop

“Het is altijd mooi om te zien dat er een hechte band binnen zo’n groep stakers ontstaat, je hebt allemaal hetzelfde doel. Ik zou jongeren willen aanraden om in ieder geval een keer mee te doen. En hou vooral hoop. Het kan best frustrerend zijn allemaal. Maar al lijkt het soms uitzichtloos, als christenen hebben we hoe dan ook een mooie toekomst.”

Lees ook: Stijn (18) is klimaatstaker: "Ik krijg er energie van"