Jason: ‘Ik wilde zo snel mogelijk van mijn borsten af’
Als je zijn brede schouders en mannelijke kaaklijn ziet, zou je bijna niet geloven dat Jason (25) twintig jaar lang door het leven ging als Tiffany. Vijf jaar geleden begon hij met hormonen. “Het voelde alsof ik langzaam veranderde in mezelf.’
“Als kind was mijn geslacht nog niet echt een issue”, vertelt Jason me in een Hilversums appartement, waar hij bij zijn moeder en zus woont. “Ik speelde met barbies, maar vond het ook wel cool om met stoere dingen te spelen, zoals raceauto’s. Als ik met de poppen speelde, nam ik vaak de rol aan van het vriendje of de vader. Ik had een crush op het buurmeisje.”
Op zijn 20e zag Jason via YouTube video’s van transmannen. “Ik kende het fenomeen dat mannen transformeren naar vrouwen, maar ik had er nooit over nagedacht dat het ook andersom kan. Ik voelde een klik, ineens viel alles op z’n plek. Ik had nogal grote borsten en ik had me daar nooit comfortabel bij gevoeld. Onder mijn kleding droeg ik een hesje om ze zo plat mogelijk te maken. In de zomer en in de sportschool was dat bloedheet. Toen mijn zusje zag wat voor video ik keek, vroeg ze: ‘Wil je dit?’ Ik knikte en mijn zusje vertelde het aan mijn moeder.”
‘Als jij maar gelukkig bent’
Jason maakte kort daarna een afspraak in ziekenhuis. “Er volgden een hoop gesprekken, om te checken of ik het aankon en of dit echt was wat ik wilde. Daarna ging ik aan de mannelijke hormonen. Ik kon wachten op een operatie om mijn borsten en baarmoeder tegelijkertijd te laten verwijderen, maar dat duurde me te lang. Ik wilde zo snel mogelijk van mijn borsten af. Mijn moeder wist eerst niet wat ze ermee aan moest. Het was allemaal heel veel voor haar. Op een gegeven moment heeft ze het gewoon geaccepteerd. ‘Als jij maar gelukkig bent’, zei ze tegen me. Mijn vriendinnen reageerden heel relaxed. Ik ben vanaf het begin heel open geweest, iedereen mocht alles aan me vragen. Mensen waren vooral nieuwsgierig hoe dat werkt met die hormonen en wat ‘daar beneden’ gebeurt.”
Op een morgen werd Jason wakker met een schorre stem. “Ik was de avond ervoor flink uitgegaan, dus dacht: ik heb vast te veel gerookt. Maar het bleef. Pas na een tijdje besefte ik: mijn stem verandert! Dat voelde heel apart. Toen ik een snor kreeg, dacht ik dat het nog de schmink was van een verkleedpartijtje van de vorige avond. Ik was enorm trots. Mijn gezicht en mijn kaaklijn veranderden, ik kreeg een baard, mijn stem werd steeds lager.”
Mensen waren vooral nieuwsgierig hoe dat werkt met die hormonen en wat ‘daar beneden’ gebeurt
Hoe voelt dat dan, vraag ik Jason. Zijn ogen lichten op en hij slaakt een zucht van verlichting. “Goed! Echt goed. Alsof ik langzaam in mezelf verander. Sommigen omschrijven zichzelf als transman, ik noem mezelf gewoon man. Natuurlijk kan ik niet loslaten dat ik een transgender ben. Ik vind het lastig dat ik nooit helemaal een man kan zijn en dat ik niet alle dingen kan bieden die een ‘biologische man’ kan bieden. Omdat ik nog geen geslachtsoperatie heb gehad, voel ik me heel onzeker en nog niet helemaal man. Daarom is daten voor mij best wel een ding.”
In de EO-realityserie ‘Love me Gender’ gaat Jason, samen met andere transgenders, op zoek naar de liefde. “Het programma heeft me zekerder gemaakt. Ik hoop dat er meer acceptatie komt, niet alleen voor transmannen, maar ook voor transvrouwen. Die worden vaak nog schuin aangekeken. In de eerste aflevering van de serie zegt iemand tegen medekandidaat Jennifer: ik zie wel dat jij een man bent geweest. Dat is echt heel kwetsend. Je mag het best denken, maar houd het voor jezelf. Mensen doen vaak alsof het een keuze is om transgender te zijn, waar we ons voor moeten verantwoorden. Het is geen keuze, zo ben je gewoon. Stamp anderen niet de grond in, maar accepteer elkaar.”
Ups en downs
Jason is katholiek opgevoed en gelooft dat dingen gebeuren met een reden. “Naar God toe denk ik wel eens: waarom moet mij dit overkomen? Toch denk ik ook vaak: ik zit hier nog, dus blijkbaar kan ik het aan. Ik ben sterk genoeg om hier doorheen te komen en ik kan andere helpen die ook worstelen met wie ze zijn. Wie je ook bent, wel of geen transgender: in het leven ga je ups en downs meemaken. Soms zet je één trede omhoog en dan weer drie omlaag. Blijf na het vallen weer opstaan en zet door, dan kom je er wel.”
Love me Gender is te zien op NPO 3. Kijk hier de eerste twee afleveringen terug.
Beeld: Hans-Peter van Velthoven
