‘In de klas wisten ze niet dat we wat hadden en ook mijn ouders wisten het niet’

“Lloyd wilde operatieassistent worden, maar hij slaagde niet voor zijn havo-examen. Hij koos ervoor om een mbo-opleiding Verpleegkunde te gaan doen. Toen kwamen we bij elkaar in de klas. Het klikte meteen. Ik raapte mijn moed bijeen en vroeg hem om zijn telefoonnummer.” Die stap werpt zijn vruchten af, want per sms vraagt hij of Annelies zin heeft om mee te gaan naar de bioscoop. En dat heeft ze wel! “Het was een beetje onwennig en we waren superzenuwachtig. Na de film vroeg hij: ‘Zullen we eens kijken wat er aan de andere kant van de bios gebouwd wordt? Dat was gewoon een smoesje. Daar hebben we voor het eerst gezoend.” Hun romance blijft lang een geheim: “Na school spraken we vaak af bij het speeltuintje vlakbij. In de klas wisten ze niet dat we wat hadden en ook mijn ouders wisten het niet. We wilden niet dat het zo’n ding werd. Toen we echt wat hadden, in december, hebben we het aan de anderen verteld. De kerstdagen vierden we samen, waardoor we meteen elkaars familie ontmoetten. De hele familie was er: superhandig. Heel gezellig, maar toen ik bij hem was, wist ik aan het einde van de avond nog niet precies wie zijn ouders waren, haha.”

Daar stond hij, tussen de kaarsjes, te bibberen van spanning in zijn pak 

“Het geloof is wel een lastig punt. Lloyd is niet gelovig opgevoed. Ik heb lang nagedacht wat het beste is en samen hebben we er veel over gepraat. Hij accepteerde mijn geloofskeuze en ik laat hem vrij. Hij ging zonder mopperen mee naar de kerk en we spraken achteraf over de dienst. Hij heeft zich verdiept in het geloof en we hebben gesprekken gehad met de dominee. Uiteindelijk zijn we hierdoor juist meer naar elkaar toe gegroeid.” Op een dag hebben Annelies en Lloyd een afspraak. Als de bel gaat, staat niet hij maar een vriendin voor de deur. “Ze stond voor de deur met een roos en de mededeling dat ik mee moest komen. We reden naar de school waar we op hadden gezeten en daar stonden nog twee vriendinnen met een roos en een kaartje. Het kaartje was van Lloyd. Daarin stond de hint voor de volgende bestemming. Zo reden we langs de bioscoop, een restaurant en de plek waar ons nieuwbouwhuis zou komen. Overal stonden vriendinnen met rozen. Uiteindelijk reden we naar het bos en stond hij daar, tussen de kaarsjes, te bibberen van spanning in zijn pak. Hij ging op zijn knieën, vroeg me ten huwelijk en natuurlijk zei ik ‘JA!’. “Nog steeds is geloof een lastig onderwerp. We bidden wel voor het eten, maar niet wanneer we bij de ouders van Lloyd zijn. Eén keer in de maand eet hij met een paar mannen uit de kerk die in hetzelfde schuitje zitten als hij. Zij hebben gesprekken met de dominee. Alles is bespreekbaar, niks is te gek. Ik blijf geloven dat Lloyd de liefde van God zal gaan zien, maar hoe en wanneer, dat laat ik los.” Na een prachtige ceremonie in een wit klein kerkje en een feest met een DJ in een kasteel, trekken ze in hun nieuwe huis in. Ook een jaar later genieten ze nog volop: “Lloyd is mijn allerbeste maatje. We leren elke dag weer nieuwe dingen van elkaar. We komen net terug van een vakantie op Bali. Ik zou niet snel met iemand anders gaan. Ik heb lichte smetvrees en vond het best spannend, maar hij weet precies hoe hij me daar doorheen kan loodsen. Hij is lief, zorgzaam en heeft humor! Soms zegt hij iets zo serieus, dat ik het meteen geloof. Zo beweerde hij in het begin dat hij weleens mee ging yoga’en met zijn tante en dat geloofde ik, haha.”

Heb jij ook een knaller van een lovestory? Vinden we leuk! Mail naar beamredactie@eo.nl.