“Ik wilde zelf niet meer leven, dus gaf ik mijn leven aan God”

Nare gevoelens

“Op de basisschool werd ik veel gepest en op mijn vijftiende ben ik seksueel misbruikt. Dat zorgde ervoor dat ik op mijn zestiende depressief werd en een eetstoornis ontwikkelde. Ik kon die emoties niet verwerken. Om met al die nare gevoelens om te gaan, begon ik mezelf te beschadigen en kreeg ik zelfmoordneigingen. Ik wist dat het niet goed zat en heb uiteindelijk hulp ingeschakeld door het aan mijn ouders te vertellen.”

Fear not

“In die donkere periode voelde God heel ver weg. Ik had niks met het geloof en wilde liever alles zelf oplossen. Tot ik in 2017 naar de EO-Jongerendag ging. ‘Fear not’, was het thema; iets wat mij ontzettend aansprak. Door de preek op die dag merkte ik dat ik helemaal niet bang hoefde te zijn. Er viel iets van me af. Ik voelde me op die dag zo geliefd en wist dat ik er niet alleen voor stond, dat was heel bijzonder.”

Boos op God

“Na die dag besloot ik me beter in het geloof te verdiepen, ik wilde er weer mee bezig zijn. Toch ging het met mij persoonlijk steeds slechter. Juist omdat ik me ging verdiepen in wie God was, merkte ik dat ik boos werd. Waarom ik? Waarom heb ik dit allemaal meegemaakt, en waarom ben ík depressief? Het voelde alsof ik geen antwoord kreeg op al die vragen en besloot opnieuw om God de rug toe te keren.”

Leven voor God

“Dat jaar werd ik meegevraagd naar Opwekking. Ik zat nog steeds met veel vragen, maar wilde het toch een kans geven. Dat weekend heb ik besloten om mijn leven volledig aan God te geven. Zelf wilde ik niet meer leven, dus misschien kon Hij er nog iets mee. Ik kreeg hetzelfde fijne gevoel als op de EO-Jongerendag. Ik besloot Zijn hulp toe te laten en al mijn problemen en mijn toekomst in Zijn handen te leggen.”

God in kleine dingen

“De periode daarna was de heftigste periode van mijn depressie. Ik kwam de week na Opwekking bij de crisisdienst terecht. Ik beschadigde mezelf drie keer per dag en deed verschillende pogingen om uit het leven te stappen. Toch merkte ik langzaam maar zeker een verschil. God was heel sterk aanwezig in hele kleine dingen: liedjes die ineens afspeelden, bijbelteksten die perfect bij mij pasten of bijzondere mensen die mij ontzettend hielpen. Achteraf weet ik dat mijn depressie en eetstoornis zo sterk waren, dat ik het nooit alleen had gekund.”

Jezus deed het al

“Langzaam maar zeker ging het steeds beter met me. Ik stopte met zelfbeschadiging omdat ik leerde dat ik mezelf niet hoefde te straffen: Jezus heeft mijn schuld al op zich genomen. Ik besloot om me te laten dopen, dat is afgelopen november gebeurd. Inmiddels gaat het een stuk beter met me, ook al ben ik er nog niet. God heeft mijn leven gered en onze relatie groeit nog steeds. Ik weet nu dat Hij altijd bij je is, ook al lijkt dat misschien niet altijd zo.”

Herken je deze gevoelens? Klik hier voor hulp.

Lees ook: "Ik was bang dat ik net als mijn moeder zelfmoord zou plegen."