Ga naar submenu Ga naar zoekveld

"Ik wilde altijd al dolfijnentrainster worden."

30 november 2017 · Leestijd 7 min

Na het zingen voor de jarige kwam standaard de vraag: “Wat wil je worden als je groot bent?” Al mijn basisschoolklasgenoten, zowel jongens als meisjes, gaven precies hetzelfde antwoord: dolfijnentrainster. Mochten al deze toekomstdromen uitgekomen zijn, zou heel Nederland één groot dolfijnenpark zijn geworden. BEAM is benieuwd naar de mensen die deze kinderdroom nooit hebben losgelaten en spraken met Angela die, jawel, dolfijnentrainster is geworden in het Dolfinarium. Want hoe word je eigenlijk dolfijnentrainster? En hoe ga je om met kritiek?

Ik begin maar meteen met hetgeen waar ik het meest nieuwsgierig naar ben: wilde je altijd al dolfijnentrainster worden?
“Haha ja, ik wilde het vroeger – net als mijn klasgenoten – altijd al worden. Mijn hele kamer hing vol met dolfijnenposters. Toch zei iedereen dat het mij nooit ging lukken, want de enige plek in Nederland waar je zo’n beroep kan uitoefenen is in het Dolfinarium en daar kom je alleen via een stage binnen. Er is geen speciale opleiding voor dolfijnentrainster. Maar ik wilde het wel proberen. Wie niet waagt, wie niet wint.”

Maar hoe word je het dan?
“Ook op de middelbare had ik nog steeds de droom om dolfijnentrainster te worden. Nadat ik het vmbo had afgerond, koos ik voor een agrarische opleiding bij het Groenhorst College (nu Aeres, red.) in Barneveld, omdat ik – of het nou dolfijnentrainster zou worden of niet – sowieso iets met dieren wilde doen. In het laatste jaar solliciteerde ik voor een stage bij het Dolfinarium. Toen volgde een hele procedure.”

“Eerst had ik een gesprek en vervolgens werd ik uitgenodigd voor een meeloopdag. Op die dag keken ze hoe ik functioneerde, of ik genoeg interesse toonde, spontaan was en in het team paste. Daarna mocht ik pas stage komen lopen. Toen ik dat hoorde, sprong ik twee gaten in de lucht!”

Omdat ik wel naar de kerk wilde, koos ik ervoor ’s zondags heel vroeg naar het Dolfinarium te gaan om vis te scheppen en daarna een kerkdienst te bezoeken.
FB_IMG_1506878751338

En daarna?
“Je begint helemaal onderaan. Keukens schoonmaken, vis klaarzetten, dingen voorbereiden voor de shows en bezoekers begeleiden door het park. Maar dat maakte mij niet uit, ik was dichter bij mijn droom. Vond het sowieso al fantastisch om zo dichtbij de dolfijnen te werken. Ik heb alles gegeven tijdens die stage en op het moment dat ik weer terug naar school moest, mocht ik blijven als weekendhulp!”

“Omdat ik wel naar de kerk wilde, koos ik ervoor om ’s zondags heel vroeg naar het Dolfinarium te gaan om vis te scheppen en daarna direct een kerkdienst te bezoeken. Nadat ik mijn opleiding had afgerond, vroeg ik of ik meer kon werken. Toen ben ik seizoensmedewerker geworden en mocht ik tijdens het hoogseizoen de hele week meedraaien in het team. Daarnaast kreeg ik een interne opleiding tot dolfijnentrainster. Andere collega’s leren je dan hoe je een dier traint en je maakt een stappenplan hoe je bepaalde gedragingen wil trainen. Mijn droom kwam uit!”

“Ook na het hoogseizoen mocht ik blijven bij de Delta, het buitengebied van de dolfijnen. Daar worden ze gefokt en doen we wel speciale programma’s, maar is het meer een presentatie om te laten zien hoe dolfijnen in het wild zijn. Ik vond het geweldig om daar te werken, maar na 7 jaar Delta wilde ik dolgraag naar binnen, naar de dolfijnenshows. Dat mocht en nu draai ik al vier jaar shows met dieren. Al mijn dromen zijn uitgekomen. Daarnaast ben ik nu stagecoördinator. De cirkel is rond, haha.”

Wat maakt dolfijnen zo bijzonder?
“Elke dolfijn is anders. Ik herken elke dolfijn meteen. De één heeft een gelere neus, de ander is donker, weer een ander heeft diepere ogen. Ik werk met ze allemaal, maar een paar vind ik wel het leukst. We doen ook gezondheidstraining. Je krijgt een aantal dolfijnen toegewezen die je in de gaten moet houden. Alleen als je een goede band met ze hebt, dan luisteren ze naar je. Vorig jaar is Skinny na 55 jaar doodgeaan. Ik was behoorlijk verdrietig. Heb veel met haar gewerkt. Als zo’n dier komt te overlijden, pink je wel wat tranen weg.”

In maart 2016 lag het Dolfinarium onder vuur na een uitzending van onderzoeksprogramma Rambam. Daarin ging één van de programmamakers undercover als stagiaire. Ze wilden aantonen dat het dolfijnenpark een circus is en geen dierentuin. Het kwam het Dolfinarium op veel kritiek te staan; mensen wilden het park per direct gesloten zien. Het Dolfinarium reageerde op de harde veroordelingen met een emotioneel statement.

FB_IMG_1476985067904

Wat vond je van de uitzending en deze kritiek?
“Ik vind het heftig dat mensen op basis van een paar beelden deze uitspraken doen over het Dolfinarium. De media willen kijkcijfers hebben, die knippen en plakken zoals het ze zelf uitkomt. Iedereen nam uitzending van Rambam over, maar het is gewoon niet waar. Mensen kwamen na de shows naar ons toe om te zeggen dat we dierenmishandelaars zijn en dicht moeten. Dat heeft ons heel veel pijn gedaan. Je mag best een mening hebben, maar kom eerst met ons praten, voordat je deze mening vormt. Wij hebben niets te verbergen en zijn bereid om aan iedereen uit te leggen en te laten zien wat we doen. We staan dag en nacht voor onze dolfijnen klaar. Zijn 24/7 aan het werk.”

Heeft de uitzending ook positieve effecten gehad?
“Ja, mensen zijn kritischer geworden. Bezoekers stellen meer vragen over wat we doen en hoe we dat doen. Dat is goed, want dan kunnen we het uitleggen en zo blijven wij ook scherp. In andere landen springen activisten in het water bij dolfijnen, maar als iets slecht is voor deze dieren, dan is dat het wel. Gelukkig vinden heel veel mensen het onzin en willen gewoon genieten van een dagje Dolfinarium.”

FB_IMG_1441811791775

Je bent niet anders naar je eigen beroep gaan kijken?
“Nee, totaal niet. Ik sta 100% achter hetgeen wij hier doen! Tijdens de shows laten het team en ik de band tussen mens en dolfijn zien. We tonen natuurlijke gedragingen. Als je met een boot de zee opgaat, springen dolfijnen ook met je mee. Datzelfde laten wij hier zien, alleen koppelen wij er een handgebaar aan vast. Als een dier iets niet wil, zal het dier gewoon wegzwemmen. We zullen die dolfijn nooit straffen, want we leren alleen door beloning in de vorm van vis of een speeltje. Ook willen we de bezoekers van de shows meegeven dat je afval niet in water of natuur moet gooien, maar in de prullenbak.”

Hoe zie je de toekomst?
“Over tien jaar doe ik dit nog steeds. Het is niet een beroep dat je tot je pensioen kan doen, want het vraagt mentaal en fysiek heel veel van je. Je moet constant presteren. Ik werk nu bijna 11 jaar bij het Dolfinarium. Dit is nog steeds wat ik als klein kind al wilde en ik zie dat de huidige jeugd net zo enthousiast is. Heel veel kinderen vragen hoe je dolfijnentrainster kan worden. Dat leg ik ze met alle liefde uit!”

Heee, wist je dat we de meest kreezie kiekjes en filmpjes delen op ons Insta-account EOBEAM. Niet? Ga ons dan vliegensvlug volgen. Alsjeblieft dankjewel.

Geschreven door

Bas

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡