"Ik schreef mijn beste vriendin dat ik haar haatte"

“Zolang ik me kan herinneren zijn we beste vriendinnen. De ene keer speelden we bij mij, de andere keer bij haar. We trokken onze mooiste verkleedkleren aan, speelden met de barbies of gingen naar de speeltuin. Later gingen we samen op korfbal. Ook speelden we samen het spel goSupermodel. Het spel draaide om mode en beauty. Niet alleen kon je je poppetje opmaken en aankleden, ook kon je met andere spelers chatten. Denise, mijn buurmeisje en ik speelden het alle drie. Op een avond speelden mijn buurmeisje en ik - we waren een jaar of tien - het spel samen. Toen hebben we Denise een chatbericht gestuurd: ‘We hopen dat je het doorhebt, maar we vinden je superirritant op school. Je weet altijd alles beter. We haten je.’ Ze wist dat wij het waren, want je kon onze namen gewoon zien."

Consequenties

"We hadden geen idee wat voor invloed dit op iemand had. Waarom we het deden, weet ik niet precies. Ze had niks verkeerds gedaan. Soms was ze betweterig en dat vonden we weleens irritant, maar dit had ze niet verdiend."

"Ik herinner me die zaterdagavond goed. We zaten net patat te eten, toen de moeder van Denise belde. Mijn moeder nam op. Ze kreeg te horen dat mijn buurmeisje en ik rare chatberichten hadden gestuurd. Denise was overstuur en moest ontzettend huilen. We zijn naar haar toegegaan om onze excuses aan te bieden. Ik zag er zo ontzettend tegenop, dat ik in de auto al ontzettend zat te huilen. Toen we bij haar binnenkwamen, kwam haar moeder naar ons toe. Niet boos, maar wel teleurgesteld. Denise zat op de bank. Ik kon zien dat ze gehuild had. Ik liep meteen naar haar toe, gaf haar een knuffel en zei dat het me speet. Haar moeder zei: ‘Goed dat jullie je excuses hebben aangeboden. Laten we het nu maar snel vergeten.’ Die avond gingen we weer met een lach op ons gezicht naar huis."

'Ik heb nog steeds spijt'

"Het kostte tijd een paar weken voordat ze ons weer helemaal vertrouwde. Gelukkig is het vertrouwen hersteld, we zijn nog altijd goede vriendinnen. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Ze is de enige van de basisschool waar ik zo’n goede band mee heb. We gaan dagjes weg of samen op vakantie. Ook met mijn buurmeisje gaan we nog om, dus het is allemaal goed afgelopen. Nog steeds heb ik spijt. Het is verschrikkelijk als je iemand zo’n bericht stuurt. En dan ook nog eens iemand om wie je geeft… maar op dat moment dacht ik daar niet aan." 

"Het is verschrikkelijk om iemand te pesten. Op het moment zelf is het misschien lollig, maar daarna ga je je rot voelen. Ik had niet alleen een schuldgevoel, maar ik schaamde me ook. Niet alleen naar Denise, maar ook tegenover mijn ouders en tegenover God.”

*De namen in dit verhaal zijn vanwege privacyredenen fictief. De echte namen zijn bij de redactie bekend.