'Ik kreeg waanbeelden en hoorde stemmen'
Iets meer dan een jaar geleden was ze getuige van een gruwelijk ongeluk. Een automobilist klapte met volle snelheid tegen een paal en slingerde daarbij uit de auto. Die gebeurtenis bleef Elise (21) daarna nog lang achtervolgen. Ze kreeg psychische klachten en uiteindelijk werd er PTSS geconstateerd.
“Mijn passie is koken. Ik heb gewerkt en gestudeerd in de horeca. Verder heb ik een hart voor mensen en zou ik later graag met jongeren willen werken. Ik ben altijd gelovig opgevoed. Geloof was vooral vanzelfsprekend in mijn jongere jaren. Je ging niet naar de kerk omdat het verplicht was, maar omdat het gewoon zo hoorde. Je geloofde dat God bestond, omdat iemand dat een keer verteld had. Pas toen ik ouder werd, kwam het besef dat lang niet iedereen in God gelooft. Op die leeftijd wordt de Bijbel niet meer voorgelezen, en ga je hem zelf lezen. Uiteindelijk moet je dan toch zelf kiezen of je Zijn waarheid gelooft. “ “Die keuze was voor mij best lastig. Ik zat op de fiets en was onderweg naar vrienden toen het ongeluk gebeurde. De 33-jarige man die tijdens het ongeluk om het leven kwam liet een vrouw en kind achter. Ik kon er niet bij dat God op dat moment niet ingreep. Het deed me twijfelen aan zijn bestaan. Na het ongeluk kreeg ik psychische klachten: ik hoorde stemmen in mijn hoofd en kreeg waanbeelden. Uiteindelijk leidde die klachten tot de diagnose PTSS (Post Traumatische Stress Stoornis). In totaal werd ik bijna vier maanden opgenomen in een kliniek.” “Ik weet niet precies waardoor mijn twijfels over God uiteindelijk zijn verdwenen. Ik denk ook dat het gewoon tijd nodig gehad heeft om alles te kunnen verwerken. Op 5 maart 2011 koos ik tijdens een concert van Jesus Revolution dat ik me wilde laten dopen. Een poosje later heb ik me toen in mijn eigen kerk laten dopen. Hun preek ging over Jezus die voor onze zonde aan het kruis ging en die zoveel van ons houdt. Dat concert zal ik niet snel meer vergeten. Ik heb me niet eerder laten dopen omdat ik het nog te vroeg vond. Als ik me toen eerder had laten dopen, was het meer omdat mijn vrienden dat ook deden. Maar ik wilde die keuze zelf bewust maken. Het is de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt. Ik mag nu dagelijks leren en groeien in het geloof, en het mooie is, dat daar geen limiet aan zit!” “Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook na mijn doop nog regelmatig zoekend naar God ben. Mijn twijfel over zijn bestaan is wel verdwenen. Ik merk dat God door mensen werkt en zich zo aan mij toont. Een voorbeeld is een jongen die ik in de kliniek ontmoet heb. Hij was ook christen en op zoek naar God. We hebben toen samen in korte tijd veel in de Bijbel gelezen en baden voor elkaar op het balkon. We kregen een bijzondere band. Zijn vriendschap ervaar ik als een zegen van God.” “Inmiddels heb ik een eigen huis, maar als ik een moeilijke periode heb, zoek ik de mensen op. Gelukkig zijn er genoeg mensen waarvan ik weet dat hun deur altijd openstaat voor gebed of vragen over het geloof. Zij geven mij dan steun en de kracht om God te blijven zoeken en niet op te geven. Ik denk dat het goed is om in contact te blijven met vrienden en kennissen die ook geloven. Geloof kun je met elkaar leven, dat hoeft niet in je eentje.” Weet jij wanneer je voor Jezus koos? Wij zijn benieuwd naar je verhaal. Stuur een mailtje naar beamredactie@eo.nl en wie weet ben jij de volgende in deze rubriek.
