'Ik heb schoenmaat 50'

‘’Ik vind shoppen helemaal niet vervelend, maar wel als het om schoenen gaat. Ik trek daar dan samen met mijn vriendin een hele dag voor uit, zodat ik rond het einde van de dag eindelijk een paar peperdure schoenen heb gevonden. Ik moet altijd bij dure merken kijken, omdat die mijn maat hebben. Anders kom ik uit bij van die oudelullenschoenen. Ik kom dan niet binnen om te kijken naar welke schoenen ik leuk vind, maar vraag standaard bij elke winkel: “Welke schoenen hebben jullie in mijn maat?’’’ 

Zoals verwacht krijgt Mitchel veel reacties. ‘’Als ik dan in de winkel begin over mijn maat moeten sommige verkopers hun lach wel onderdrukken. Maar ik lach dan gewoon mee! Ik was een keer in Amsterdam en toen zei de verkoper na uitgelachen te zijn: “Oh, je meent het echt!”  Ik ben ook een wielrenner en daarbij is het soms heel lastig om de juiste schoenen te vinden. Ik kan bijvoorbeeld niet te veel naar rechts of links sturen, omdat ik dan zo op de grond terechtkom.’’ 

De grap ‘Is het koud daarboven?’ hoor ik ook 30 keer op een dag

‘’Ook in de bus of in het vliegtuig zit ik helemaal klem vanwege mijn lengte. Maar met mijn tenen zit ik dan al over de hakken van degene voor mij. Zelfs zoiets simpels als traplopen is al een uitdaging, omdat traptreden voor normale voeten zijn gemaakt. Op straat kijken mensen vaak om. De grap ‘Is het koud daarboven?’ hoor ik ook 30 keer op een dag, maar dan antwoord ik dat het hierboven nog altijd zonnig is.’’ Toch heeft Mitchel het altijd als iets positiefs gezien en probeert hij het ook zo te gebruiken. ‘’Vorig jaar werkte ik als leraar in opleiding op een basisschool. Voor zulke kleine kinderen kan zo’n grote man erg imponerend zijn, dus ik gebruikte het gewoon als ijsbreker. Ik stelde mij voor door het boekje ‘De grote vriendelijke reus’, te gebruiken en hen vragen hoeveel kinderen ze denken te kunnen opstapelen om tot mijn lengte te komen. Dit vonden ze geweldig!’’ 

Ik kan moeilijk een stukje van mijn tenen afknippen, dus ik moet er wel mee leren leven

‘’Mijn moeder heeft er altijd iets positiefs en grappigs van gemaakt waardoor ik dat ook ben gaan vinden er ook altijd zo in ben gaan staan. Ik kan moeilijk een stukje van mijn tenen afknippen, dus ik moet er wel mee leren leven. En dan zijn er wel veel dingen waarbij je je moet aanpassen maar daar wen je aan. Het is een stukje van mijn identiteit, dus ik moet er mijn kracht van maken.’’ Heb jij een mooi, ontroerend of hilarisch verhaal dat je met ons wilt delen? Stuur een mailtje naar beamredactie@eo.nl of WhatsApp naar het nummer 06-83673700. Vinden we tof!