Ik heb God alleen nodig als het slecht gaat
Wat een zomer vol verre avonturen had moeten worden, werd een zomer achter mijn laptop. In plaats van surfen aan de parelwitte stranden van Sri Lanka, surfte ik over de oersaaie website van de universiteitsbibliotheek. Bleh, wat een domper: ik had een scriptieherkansing.
Hoewel ik uiteraard baalde als een stekker van het slechte nieuws, zat er toch een positieve tint aan; mijn geloofsleven kreeg namelijk een flinke boost. Gedurende het jaar had ik mijn relatie met God een beetje laten versloffen. Goede cijfers werden gevierd met een biertje in de kroeg, maar God danken voor mijn zegeningen? Ik dacht er niet eens aan.
Tot ik te horen kreeg dat ik mijn scriptie moest herkansen. Een definitieve onvoldoende zou betekenen dat ik vaarwel zou moeten zeggen tegen mijn masterplannen en opeens zou moeten gaan nadenken wat ik nou eigenlijk precies wilde met mijn leven. Pff daar had ik geen zin in, lekker nog een jaartje studeren leek mij juist zo fijn om nog even na te kunnen denken over wat ik nou precies wilde. Hoe meer ik nadacht over het scenario dat ik het misschien niet zou halen, hoe meer de paniek toesloeg.
Toch gek dat we succes toch soms zo voor lief kunnen nemen en daarbij vergeten van wie we het eigenlijk krijgen.
God danken in goede tijden
Tot ik besloot te gaan doen wat ik vroeger altijd deed al ik ergens bang voor was; bidden. Ik vroeg God om kracht voor het werken aan mijn scriptie en begon hem te danken voor het mooie jaar dat ik van hem had gekregen. En jawel, hoe vaker ik bad hoe rustiger ik van binnen werd. De paniek verdween langzamerhand en mijn focus werd beter.
Toch gek dat we succes toch soms zo voor lief kunnen nemen en daarbij vergeten van wie we het eigenlijk krijgen. Maar wanneer het dan weer eens minder gaat verwachten we opeens dat God het wel weer even regelt en zorgt dat alles weer goedkomt. Juist als het wat lastiger gaat, zoek ik God vaak meer op, maar ik zou graag willen dat ik dat ook deed als het allemaal wel lekker loopt.
Als het allemaal wel prima gaat denk ik dat ik het op eigen kracht doe, maar dat is natuurlijk onzin. Of het nou goed gaat of slecht: God bepaalt hoe dingen lopen en welke van mijn plannen zullen slagen of niet. Mijn voornemen voor het nieuwe schooljaar is dan ook om vaker stil te staan bij zegeningen die ik krijg en dus vaker dankbaarder te zijn. Gelukkig is het met mijn scriptie uiteindelijk ook dik in orde gekomen, vorige week mocht ik horen dat ik met de hakken over de sloot ben geslaagd! Zijn al die gebeden gelukkig niet voor niks geweest. Nu niet vergeten God te danken :)
TEKST: GASTCOLUMNIST BRANDON KWEY (nu ook in nieuwe BEAM-magazine te bewonderen)
Geschreven door
Brandon
