‘Ik heb een hekel aan feestjes en verjaardagen’

“Op veel feestjes wordt gedronken en gedanst. Dan zitten ze aan de gin-tonics en hebben ze achteraf spijt van de dingen die ze hebben gedaan. Daar ben ik niet van. Of dan zit je op een verjaardag een beetje taart te eten met een tante waar je niks mee hebt. Daar heb ik geen zin in, dus dan verzin ik een slap excuus. Ik zeg dat ik moe ben, dat ik een belangrijke afspraak heb of dat ik moet leren voor een toets. Soms ga ik wel naar een feestje, dan maak ik me na een half uur uit de voeten. Vaak staat de muziek hard en is het druk. Ze hebben het toch niet door dat ik snel weg ben. Niemand die je mist.  Mensen weten wel dat ik er niet van hou en ze zijn vast ook weleens teleurgesteld, maar kritiek krijg ik nooit. Dat soort dingen houden ze voor zich. Ze snappen het niet. Ik zou niemand anders uit mijn omgeving op kunnen noemen die ook een hekel aan feestjes heeft. En er komen steeds minder mensen op mijn verjaardag, maar dat vind ik niet zo erg. Ik hou het altijd minimaal. December is een lastige maand. Sinterklaas vieren we gelukkig, sinds mijn zusje niet meer geloofd, niet meer. Kerst vind ik geen probleem, omdat ik close ben met mijn familie. Dan gaat het verder dan alleen de oppervlakkige gesprekken. Er is dan meer ruimte voor inhoud. Oud en Nieuw is hetzelfde verhaal. Dan spelen we spelletjes en als ik het zat ben, trek ik me weer terug. Mijn ouders weten en begrijpen het trouwens ook wel. ‘Als je er geen zin hebt, ga je toch niet?’, zegt mijn moeder vaak. Overigens ben ik niet heel erg op mezelf. Ik vind het echt leuk om met anderen af te spreken, maar in feestjes heb ik nooit zin.”