Ik ga stuk om de Bijbel

1. Adam heeft relatiestress

De eerste paar hoofdstukken van de Bijbel zijn heel belangrijk om te begrijpen wie God is en wie wij zijn. Ook is dit vaak de plek waar je weer eens met goede hoop begint als je de hele Bijbel wilt gaan lezen. Toch is er een ding waar ik jaren overheen heb gelezen en waar ik nu iedere keer om moet grinniken. Het gaat om dit stukje: God, de HEER, dacht: Het is niet goed dat de mens alleen is, ik zal een helper voor hem maken die bij hem past. Toen vormde hij uit aarde alle in het wild levende dieren en vogels, en hij bracht die bij de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven: zoals hij elk levend wezen zou noemen, zo zou het heten. De mens gaf namen aan al het vee, aan alle vogels en alle wilde dieren, maar hij vond geen helper die bij hem paste. (Genesis 2: 19 – 20)

Ik moet grinniken omdat ik het helemaal zie gebeuren. Adam zit op een heuvel en alle dieren komen langs marcheren. Hij wil niets liever dan een maatje vinden dat bij hem past, want hij is er niet voor gemaakt om alleen te zijn. Ik zie hem in mijn fantasie serieus overwegen een relatie te starten met een olifant, of een varken. Hij weegt de voordelen en de nadelen, denkt misschien even na hoe zijn kinderen er dan uit komen te zien en besluit: ‘Dit is niet waar ik mijn wederhelft ga vinden.’ Ik vind het grappig en ben blij dat God besluit een vrouw voor Adam te vormen. 

2. God als bosje

In het volgende Bijbelboek ‘Exodus’ is Mozes de hoofdpersoon. Hij groeit op aan het hof van de farao maar komt uiteindelijk op de steppe terecht als schaapherder. Kan gebeuren. Op een dag is er een heel bijzonder voorval, God besluit Mozes namelijk te ontmoeten. God heeft de macht om met 1 adem alles en iedereen te verwoesten, we geloven dat Hij met puur en alleen zijn stem alles heeft gemaakt wat bestaat. Hij is koning van het heelal, eeuwig en zo imposant dat veel Bijbelpersonen dachten dat ze dood gingen toen ze een ontmoeting met zijn afvaardiging hadden. Mijn verwachtingen van deze ontmoeting tussen God en Mozes waren dan ook hooggespannen: komt God naar Mozes als een orkaan? Of als een soort nieuwe planeet of neemt Hij Mozes mee naar een heel andere dimensie? Wat het ook is, ik verwacht dat het onmeetbaar spectaculair gaat zijn. Toen las ik door:

Mozes zag dat de struik in brand stond en toch niet door het vuur werd verteerd. Hoe kan het dat die struik niet verbrandt? dacht hij. Ik ga dat wonderlijke verschijnsel eens van dichtbij bekijken. Maar toen de HEER zag dat Mozes dat ging doen, riep Hij hem vanuit de struik: ‘Mozes! Mozes!’ ‘Ik luister,’ antwoordde Mozes. ‘Kom niet dichterbij,’ waarschuwde de HEER, ‘en trek je sandalen uit, want de grond waarop je staat, is heilig.’ (Exodus 3: 2 – 5)
Ik vind het best wel getuigen van humor als je God bent van het hele universum en vervolgens besluit te verschijnen in een brandend struikje. Ik probeer me ook altijd voor te stellen wat er door het hoofd van Mozes ging. Hij was overduidelijk gefascineerd door het brandende bosje, want hij komt dichterbij om het te bekijken en opeens schrikt hij zich het apenzuur omdat het bosje zijn naam zegt. Wat een moment.

Tegelijkertijd is dit de eerste keer in de Bijbel dat de term ‘heilig’ wordt gebruikt. Dus naast lachen om de gekke situatie, is dit ook een verhaal waar we veel kunnen leren over de heiligheid van God. Maar vooruit, het blijft wel grappig vind ik.

3. Rhode heeft een black-out

Petrus werd, zoals Jezus hem al had verteld, de rots waarop Gods gemeente werd gebouwd. Maar een rots wordt je niet zonder slag of stoot. De Romeinse koning Herodes liet regelmatig leden van de gemeente gevangen nemen en mishandelen, ook Petrus kwam aan de beurt. De gemeente van Petrus sloeg aan het bidden en vasten om God te vragen Petrus weer levend bij hen terug te brengen.

Tijdens hun gebed gebeurde er in de kerker waar Petrus verbleef iets fantastisch: Terwijl hij tussen 2 bewakers in lag, bevrijdde een engel van God hem, vielen de ketens af, gingen de deuren open en liep hij ’s nachts zo naar buiten. Hij wandelde doodleuk naar een huis waarvan hij wist dat er gemeenteleden voor hem aan het bidden waren en klopte aan.

Nadat hij op de deur van het voorportaal had geklopt, kwam er een dienstmeisje, dat Rhode heette, om open te doen, maar toen ze de stem van Petrus herkende, was ze zo blij dat ze vergat de deur te openen en naar binnen rende om te zeggen dat Petrus voor de poort stond. ‘Je bent niet goed wijs,’ zeiden ze tegen haar, maar ze bleef volhouden dat het echt zo was. ‘Dan is het zijn beschermengel,’ zeiden ze ten slotte. Intussen stond Petrus nog steeds aan de poort te kloppen. Toen ze dan toch opendeden, zagen ze tot hun grote verbazing dat hij het was. (Handelingen 12: 13 - 16)

Voor mij is dit weer een stukje bewijs dat wat er in de Bijbel staat, niet verzonnen is. Als je een verhaal uit je duim zuigt, waarom verzin je dan zulke fantastische details? Die groep mensen zit de hele nacht vurig te bidden voor de bevrijding van Petrus, dan staat hij voor de deur, vergeet je open te doen. Petrus moet ook gedacht hebben: ‘Oké, wat gebeurt hier, waarom kijkt ze blij maar loopt ze weer weg en blijft ze 10 minuten weg?’ En hij maar blijven kloppen. Elke keer als ik het lees, moet ik glimlachen. Wat een situatie. 

Kan jij - naast heel veel leren - ook heel hard lachen om de Bijbel? We horen het graag als jij hilarische dingen voorbij ziet komen, je kunt ons altijd mailen (beamredactie@eo.nl) of appen (0683673700).