"Ik dien God door mensen met een beperking een topvakantie te geven"
Een beperking kan je ervan weerhouden om op vakantie te gaan. Of dat nou vanwege je rolstoel is, of omdat je het te eng vindt. Adiosreizen organiseert daarom vakanties voor mensen met een beperking. Anke (18) is vrijwillig begeleider en vind het fantastisch. 鈥淒e reizigers zijn altijd ontzettend dankbaar."
Meteen fantastisch
“Ik was op zoek naar een reisorganisatie die gehandicapten begeleidt. Ik werk zelf ook in de gehandicaptenzorg en het leek me leuk om dit verder uit te breiden. Ik heb specifiek voor Adiosreizen gekozen omdat het christelijk is. Je merkt dat echt in alles: aan hoe liefdevol we met elkaar en de cliënten omgaan bijvoorbeeld. Ik meldde me aan en voor is het wist mocht ik mijn eerste reis begeleiden. Ik vond het meteen fantastisch en wist dat ik dit zou blijven doen.”
Cura莽ao tot Disneyland
“De vakanties van Adiosreizen zijn heel uiteenlopend, we gaan van Frankrijk tot Curaçao. Iedere cliënt heeft zijn eigen begeleider en vrijwel alles is geregeld. Daarnaast kunnen wij altijd zelf invulling geven aan de activiteiten. Elk jaar komen er nieuwe reizen bij. Zo gaan we dit jaar naar Disneyland Parijs – en ik mag mee! –, dat is natuurlijk supertof. Iedere reis is passend voor andere personen. Zo kunnen er naar Disneyland geen rolstoelers mee, maar andere reizen zijn daar juist perfect voor.”
Je bent gewenst
“Het doel is voor de meeste begeleiders hetzelfde: de mensen een leuke vakantie geven. Als de cliënten bepaalde activiteiten niet leuk vinden, doen we het niet, het is hun vakantie. Alle begeleiders zijn christelijk, dus we doen het ook vanuit ons geloof. Om mee te gaan op reis hoef je niet christelijk te zijn. Het is mooi om te zien dat ongelovige mensen regelmatig aangeven hoe fijn ze het vinden dat we christelijk zijn en hoe ze dat ook terugzien in onze leiding. Ik wil hiermee vooral iedereen laten zien dat ze gewenst zijn, of ze nou christelijk zijn of niet. Met dit werk kan ik God dienen.”
Gewoon meedoen
“Tijdens mijn vorige reis was ik vooral bezig met koken, dat was toen mijn taak. Als team heb je verschillende taken die je onderling moet verdelen. Dat varieert per groep, aangezien sommige mensen verpleging nodig hebben en anderen juist mentale steun. Tijdens de reis doen de begeleiders gewoon mee met de vakantie. Het voelt voor mij ook niet altijd alsof ik een leidinggevende ben, dat is superleuk.”
Afscheid nemen bestaat niet
“Na een toffe tijd moeten we helaas ook altijd afscheid nemen. Ik verbaas me elke keer hoe lastig ik dat vind. Gelukkig is er ieder jaar een slotdag, waarbij begeleiders en reizigers bij elkaar komen om ervaringen te delen en God te prijzen. De reizigers zijn dan altijd zo dankbaar, dat is mooi om te zien. Ik ben dat zelf natuurlijk ook, omdat deze reizen mij zoveel hebben opgeleverd. Het is dan ook vanzelfsprekend voor mij om ieder jaar weer mee te gaan.”
Lijkt het jou ook leuk om begeleider te worden? Kijk verder op de site van Adiosreizen
Geschreven door
Anouk