''Ik ben de enige in mijn familie die gelooft''

‘’Ik heb niks tekort gehad in mijn opvoeding. Wij stonden altijd open voor de mening van een ander, maar we zochten het geloof zelf niet echt op. Ik had toen nog nooit nagedacht over het geloof en of ik Jezus’ hulp nodig had. Ik heb autisme en dat maakte mijn leven destijds flink lastig. Ik heb er lang voor gevochten en grote stappen gezet. Ik heb daar zelf keihard voor geknokt en heb er nooit bij stil gestaan of Jezus daar een rol in zou hebben gespeeld.’’

Het viel me op dat ik veel christelijke vrienden heb, maar niks met het geloof doe

‘’Mijn beste vriend en beste vriendin zijn beiden christelijk en ik ken ze al een aardige tijd. Ik wist dat ze christen waren en naar de kerk gingen, maar daar hield het ook op. We praatten eigenlijk nooit echt over het geloof zelf. Op een hele normale, saaie schooldag zat ik te chatten met die vriendin. Ze zou die middag naar het koor van haar kerk gaan en ik vroeg haar of ze leuke liedjes mocht zingen. En ja, dat mocht ze. Ik vertelde haar dat het me opviel dat ik zoveel christelijke vrienden heb, maar zelf niks met het geloof doe. Toen ze antwoordde met: ‘One of us, one of us,’ werd ik aan het denken gezet.’’

Best boeiend, dat geloof
‘’Het ging me steeds meer interesseren en ik stelde haar allerlei vragen over het geloof. Over dingen die ik niet begreep, wat hen nou zo boeit aan het geloof en hoe bepaalde dingen in elkaar zaten. Opeens voelde het allemaal heel echt. Ik ging verder zoeken op internet naar concrete voorbeelden. Niet alleen Bijbelteksten, maar ook video’s waar wonderen van God te zien waren. Diezelfde dag ben ik voor het eerst gaan bidden, met behulp van een YouTubefilmpje, haha! Het kwam erop neer dat ik moest vragen of God zich wil laten zien in mijn leven. En dat heeft Hij zeker gedaan.’’

Ik dacht: ‘Misschien is dit wel de waarheid!’

‘’De eerste paar dagen voelde ik me maar raar. Alles voelde vreemd, ik was heel rillerig en kon me niet meer aanzetten tot het maken van huiswerk. Ik ben toen voor het eerst de Bijbel gaan lezen, wat in het begin nog niet zoveel duidelijk maakte. Het waren achteraf wel de eerste momenten die ik met Jezus spendeerde. Een paar dagen later werd ik wat rustiger en liep veel met de gedachte: ‘Ik denk dat dit misschien wel de waarheid is!’ Ik raakte erover in gesprek met mijn ouders en zij adviseerden mij om toch eens een kerk te bezoeken.’’

Van eerste kerkbezoek tot dopen
‘’Ik ging eerst een paar keer met mijn beste vriend mee naar de PKN gemeente. Dat was een fijne ervaring en alles was voor mij goed te volgen. Toen ik later voor het eerst meeging naar de baptistengemeente van mijn beste vriendin, dacht ik: ‘Een band? Leuke muziek? Oké, dit vind ik pas echt leuk.’ Alles sloot helemaal op mij aan en het werd een gewoonte voor me om daar iedere zondag te komen. Toch wilde ik op zoek naar een eigen gemeente, dichterbij huis. Die vond ik en na mijn eerste bezoek was alles helemaal goed.’’

‘’Ik had gehoord dat één van de stappen die je in het geloof kan zetten, de doop is. Ik wilde het altijd al heel graag, maar ik wachtte toch nog op een teken. Toen steeds meer mensen aan mij vroegen of ik het zou willen en in de kerk een doopdienst werd aangekondigd, had ik niks meer te verliezen.’’

Geloven als enige in je gezin
‘’Ik had nog wel veel vragen tijdens het hele proces. Ik wist nog niet hoe alles in elkaar zat, theologisch maar ook praktisch gezien. Ook voelde het vaak alsof ik alles in mijn eentje moest uitzoeken. Soms is het wel moeilijk als je de enige bent in je familie die gelooft. Maar gelukkig hebben mijn ouders er altijd ontzettend open voor gestaan. Zij en mijn beste vrienden zijn de grootste reden geweest dat ik door ben gegaan, zonder hun steun kon ik het niet. Ik hoop dat zij ooit naast mij zullen staan in het geloof. Maar ik weet dat God grote plannen voor iedereen heeft en leg dat ook in zijn handen. Tot die tijd wil ik een goed voorbeeld voor hen zijn.’’

Als het kon, zou ik het zo over doen

‘’Uiteindelijk heb ik mij op 21 januari 2018 laten dopen. Het was een van de mooiste dagen in mijn leven! Als het kon, zou ik het zo over doen. Ik werd overladen met liefde, cadeautjes en handen om te schudden. Het deed heel veel met me dat al mijn vrienden en mijn hele familie voor mij zijn gekomen om dit bijzondere moment met mij te delen. Ik voel me niet anders dan voor ik gedoopt was. Voor mijn gevoel was ik al gedoopt, maar moest het alleen nog even gebeuren.’’ 

Heb jij een mooie, bijzondere of ontroerende getuigenis over hoe jij Jezus hebt leren kennen? Wij willen het weten! Mail dan naar beamredactie@eo.nl