''Ik ben bang voor elektrische wc's''

Horror-wc

‘’Ze hadden dus elektrische wc’s bij dat tankstation en ik had nog nooit zoiets gezien. Ik vond het ergens wel eng, maar ik plaste bijna in mijn broek, dus ik ging gewoon zitten. Ineens begon de bril te draaien en voordat ik ook maar kon beseffen wat er gebeurde sprong er een leiding, precies in mijn wc-hokje. Het water spoot alle kanten op, in mijn gezicht en tegen de deur, ik begon heel hard te huilen. Met mijn broek nog op mijn knieën rende ik huilend naar buiten. Mijn ouders moesten stiekem wel een beetje lachen, maar ik heb er echt een trauma aan overgehouden.’’

Vermijden die hap

‘’Sindsdien krijg ik altijd een spontane hartverzakking als ik het geluid van een elektrische wc hoor, die van de draaiende wc-bril. Zo ook toen ik bij een vriendin van mij thuiskwam, ze had een nieuwe wc, een elektrische. In de hal hoorde ik hét geluid al.  Zenuwachtig en een beetje beschamend vroeg ik of de wc boven nog wel normaal is. Elke keer als ik daar kom loop ik dus standaard naar boven. Ik loop liever een stukje verder dan dat ik op een elektrische wc moet zitten.’’

Hoe dichter ik bij mijn beurt kwam, hoe nerveuzer ik werd

Een bijzondere ontmoeting

‘’Ik ga al vijf jaar naar de EO-Jongerendag en volgend jaar ga ik sowieso weer. Ik kom uit Groningen dus het is altijd een wereldreis om daar te komen. Onderweg moeten we dan ook vaak even stoppen, omdat er altijd wel iemand is die naar de wc moet. Dit jaar was dan ook geen ander verhaal. We kwamen terug van de EO-Jongerendag en met allemaal bandjes om mijn pols, mijn armen beklad met stift en rode wangetjes van vermoeidheid stond ik in de wc op mijn beurt te wachten. Ik heb geen idee waar in Nederland we op dat moment waren, maar ik herkende wel het geluid van de wc.

Hoe dichter ik bij mijn beurt kwam, hoe nerveuzer ik werd. Een vrouw, die zag dat ik van de EO-Jongerendag kwam, liep naar me toe en sprak me moed in. Het was heel lief, omdat we elkaar totaal niet kenden, maar het heeft me wel geholpen. Opgelucht en met een lege blaas liep ik terug naar de auto.’’

Niet voor altijd

‘’Als het niet anders kan ga ik gewoon naar een elektrische wc, maar ik blijf dat wel spannend vinden. Toch denk ik niet dat deze angst voor altijd gaat blijven. Ik geloof erin dat er uiteindelijk alleen maar elektrische wc’s zullen zijn, dus ik moet er wel overheen komen. Ik kan niet voor altijd mijn behoefte ophouden natuurlijk.’’

Lees ook het verhaal van Lieke!