Horrordate: "Ik was doodsbang dat hij me zou zoenen"

“We zaten met een groep vriendinnen te chillen bij het kruis op het hoofdterrein van Opwekking. Ik was 14. Naast ons kwam een groep jongens zitten. Één jongen had een kleedje mee en was zo aardig die met mij te delen. Ik ontdekte dat hij Bart* heette, we raakten aan de praat en hij plaagde me een beetje. Op het moment dat ik even naar de wc wilde, twijfelde hij geen seconde en riep hij: ‘Ik ga mee!’ Prima, ik dacht dat hij ook naar de wc moest. Hij ging niet naar de wc. Hij besloot voor mijn wc-deur te wachten tot ik er weer uit kwam. Het was middenin de nacht en doodstil, dus ik heb al mijn skills uit de kast getrokken om zo zacht mogelijk te plassen. Ik heb zelfs eerst wc-papier in het toilet gelegd zodat het minder kletterde tijdens het plassen.”

“Via een vriendin regelde Bart mijn telefoonnummer. Ik vond het niet erg, het was gezellig om te appen en we werden vrienden. We hebben vier jaar lang WhatsApp contact gehad en een aantal keer gepraat via Skype. Het initiatief kwam vaak van zijn kant, maar in bepaalde periodes ook echt wel van mij. Ik dacht in die jaren weleens aan hem te merken dat hij me leuk vond, maar ik heb hem duidelijk verteld dat ik hem zag als een goede vriend, niet meer. Na vier jaar chatten, spraken we weleens over afspreken. Gewoon gezellig om elkaar na die jaren in het echt te zien. We waren toen 18 jaar.”

Ik deed expres mij handen in mijn broekzakken zodat hij ze niet kon pakken

“Een dagje treinen: dat was het idee. We begonnen in Zwolle en gingen naar Amsterdam. Bart liep heel dichtbij me en keek steeds naar mijn handen, ik werd er ongemakkelijk van. Mijn oplossing was om met mijn handen in mijn broekzakken te lopen: Probleem opgelost. De volgende stop was Dordrecht, hier sloeg hij een arm om me heen terwijl we door de stad liepen. ‘Shit, dit was helemaal niet mijn bedoeling, hoe kan ik dit duidelijk maken?’ De tijdelijke oplossing was om er zo vaak als mogelijk voor te zorgen dat we elkaar los moesten laten door zo langs een paal of een geparkeerde auto te lopen dat onze wegen even scheidden. Wat een ongemakkelijke situatie.”

“In de trein terug pakte hij mijn hand. Toen heb ik hem – volgens mij best duidelijk – verteld dat ik dit niet zag zitten. Vervolgens gaf ik aan dat ik even vijf minuten mijn ogen wilde dichtdoen, want ik voelde me de hele dag al niet lekker. Heel erg, maar ik ben hartstikke in slaap gevallen en op het moment dat ik weer wakker werd en zijn hoofd zag was het enige wat ik dacht: o nee, ik zit hier nog.”

Hij leek mijn hints op geen enkele manier op te pikken
“’s Avonds was ik doodsbang dat hij me zou proberen te zoenen, want hij leek mijn hints dat ik niet geïnteresseerd was op geen enkele manier op te pikken. Mijn oplossing was om de hele tijd in beweging te blijven. Nadat we (gelukkig zonder zoen) afscheid hadden genomen appte hij me inderdaad dat hij me leuk vond. Ik ben gelijk eerlijk geweest en heb verteld dat dit bij mij niet het geval was. Hij leek niet te luisteren, ook niet nadat ik het meerdere keren duidelijk had gemaakt. Super jammer, maar uiteindelijk is ons contact gestopt omdat het niet meer te doen was.”

“Ik vind dat hij te ver ging, hij had moeten luisteren naar wat ik zei. Toch heb ik ook wel geleerd dat ik wat duidelijker mag zijn en eerder ‘nee’ mag zeggen. Ik vraag tegenwoordig als ik met een jongen afspreek van tevoren: ‘Is dit een date?’ Deze duidelijkheid is wel lekker, want iemand de hele dag ontwijken is ontzettend vermoeiend."

*In verband met hun privacy zijn de namen Laura en Bart verzonnen. Op de afbeelding staat niet de persoon die we gesproken hebben. Op de redactie zijn de echte namen bekend.

Heb jij ook een verschrikkelijke, bizarre, dramatische horrordate achter de rug? Laat het ons weten! Stuur een mail naar beamredactie@eo.nl of app ons (06-83673700)!