“Hij was niet voor mij met God bezig, maar uit eigen interesse”

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

Anne: “We kennen elkaar van onze studie. We doen allebei de duale opleiding voor verpleegkundige. We zijn nu aan het afstuderen, dus het is ongeveer vier jaar geleden dat we elkaar voor het eerst zagen. Rienk wilde eerst de hbo-opleiding gaan doen. Maar daarvoor werd hij uitgeloot. Dus toen kwam hij bij mij in de klas. We hadden direct wel een klik. We waren allebei wat ouder dan de rest, dus dat schepte een band. In het eerste jaar konden we een stage doen in het buitenland. Omdat we allebei van reizen houden waren we gelijk enthousiast. Wij mochten samen met twee andere klasgenoten naar Spanje. We werkten daar veel samen en hadden ook tegelijk vrije dagen, waardoor we veel met elkaar optrokken.” Rienk: “Toen we daar waren bloeide er al snel iets op. Na zo’n 4 of 5 weken al.” Anne (lachend): “Misschien was het de Spaanse zon wel.” Wat was het eerste dat je aan de ander opviel?
Rienk: “Anne is heel zorgzaam voor iedereen. Dat zag ik tijdens de opleiding al bij haar. Ze doet net een stapje extra en weet vergeet geen enkel detail. Er was in Spanje een keer iemand jarig. Anne had slingers en taart in haar tas zitten als verrassing. Ook had ze daar een keer chocolaatjes meegenomen voor Valentijnsdag. Daar zou ik echt nooit aan denken!” Anne: “Ik vond Rienk heel relaxed. Hij leeft echt met de dag. Dat viel me al snel aan hem op. Ik ben iemand die alles juist vooruit wil plannen en alles op een rijtje wil hebben. Maar hij neemt de dingen zoals ze zijn. Dat vind ik heel fijn aan hem.” Rienk, jij bent niet christelijk opgevoed. Hoe was dat voor jullie in het begin?
Rienk: “Hoewel ik goede moed had dat we daar wel uit zouden komen, zag Anne in het begin nog wel problemen. Ik had niet heel veel met het geloof. Ik vond het ergens wel interessant. Maar omdat ik het niet van huis uit heb meegekregen, deed ik er verder niets mee. Ik ben veel op reis geweest in het buitenland. Daar heb ik vaak met christenen gesproken. Ik sliep een tijdje bij een christelijk gezin en ging met hen mee naar de kerk. De gesprekken met hen triggerden me. Het is wel bijzonder dat ik tijdens iedere reis christenen tegenkwam en dat er altijd wel een christen met mij meereisde. Toen ik terugkwam in Nederland kwam ik Anne tegen.”  Anne: “Ik zag inderdaad nog wel wat hobbels op de weg. Ik wist hoe het was om een relatie te hebben met een christen, maar ook met een niet-christen. In mijn relatie met een christelijke jongen deelde ik veel meer met hem. Je communiceert dan op een ander level. In het begin vroeg ik me af hoe serieus Rienk er mee bezig was. We zijn bewust niet te hard van stapel gelopen en hebben er heel veel over gepraat. Ik merkte dat hij heel erg met het geloof bezig was. Hij deed het niet voor mij, maar echt uit eigen interesse.” Rienk: “Anne hield in Spanje nog een beetje de boot af. We waren niet in onze gebruikelijke omgeving. In Spanje was alles leuk en mooi. Maar toen we terugkwamen in Nederland bleven onze gevoelens hetzelfde.”

Ik wist dat ze ‘ja’ zou gaan zeggen

Inmiddels zijn jullie een paar maanden getrouwd. Hoe kwamen jullie tot die keuze?

Anne: “Daar hebben we het best wel veel over gehad. We wilden graag samenwonen en ik vond het wel belangrijk om dan ook de volgende stap te nemen. Mijn oma is ongeneeslijk ziek. We houden allebei heel veel van haar en wilden haar er graag bij hebben. We dachten: nu is ze nog goed en kan ze er nog van genieten. Alle vrienden en familie die wij belangrijk vinden, zijn er nu nog. Daarom leek het ons een goed moment. En we houden natuurlijk wel van een mooi feestje, haha!”  Rienk: “Het was geen moeilijke keuze. We wisten dat we wilden trouwen. En ik wist dat ze ‘ja’ zou gaan zeggen, dat vond ik wel een fijn voordeel.” Jaaa, hoe ging dat?
Anne: “Ik wist op een gegeven moment echt niet meer wanneer hij me zou vragen. Ik had het eigenlijk eerder verwacht. We zaten een keer samen in de trein toen ik zei dat ik nu echt niet meer wist wanneer ik zijn aanzoek kon verwachten.” Rienk: “Toen zat ik daar met een big smile en een ring in mijn tas, omdat ik wist dat ik de volgende dag op mijn knieën zou gaan. Behalve mijn vrienden wist niemand dat ik haar zou vragen. Op oudjaarsavond om kwart voor twaalf ging ik om knieën. O, je had al die meiden moet horen. Gillend zaten ze hier op een rijtje!” Welke rol speelt God in jullie huwelijk?
Anne: “We gaan zondags naar de kerk, dat vinden we belangrijk. We bidden samen.  Rienk: “We hebben samen ook de Alpha-cursus en de Emmaüs-cursus gedaan. Dat was voor mij wel heel prettig. Het was een soort opstapje, anders heb je geen idee waar je moet beginnen. Nu we druk zijn met school staat dat soms op een lager pitje. Maar doordat we iedere zondag naar de kerk gaan, onderhouden we onze relatie met God wel. Als we straks zijn afgestudeerd wil ik me er ook weer verder in gaan verdiepen.” Anne: “We zijn ook in de kerk getrouwd. Dat vonden we allebei belangrijk. God speelde toen al zo’n belangrijke rol in ons leven, dat we ons huwelijk ook graag met God wilden beginnen.” Beeld: Anouk Wubs.