HELP! Ik ben een boemerangkind!
CBS kopte het vanochtend: Steeds meer kinderen gaan nadat ze uit huis zijn geweest, terug naar hun ouders. Een op de vier trekt binnen vijf jaar de knusse kinderkamer weer in. BEAM heeft ook een paar (aanstaande) boemerangkids op de redactie: Michaël, Liesbeth en Janita. Is dat nou zo erg, terug naar je paps en mams?
Videoredacteur Michaël – Boemerangkind van juni 2013 tot augustus 2013
"Mijn stage was net afgelopen en 31 augustus ging ik trouwen met Roos, mijn vrouw. Om te sparen voor de bruiloft ging ik die drie maanden weer bij mijn ouders wonen. Ondertussen werkte ik de hele week in de kas."
"Ik was daarvoor één jaar op kamers en dat was wel even wennen. Opeens ben je helemaal zelf verantwoordelijk. Zelf eten koken. Ik kan wel goed alleen zijn, maar ik had niet echt een huisgenoot om tegen aan te kletsen. Aan de andere kant was het goed om te gaan."
"Terug naar huis gaan vond ik zeker geen straf. Sommige dingen stonden in een ander keukenkastje, maar het was niet heel raar. Ik wist waarvoor ik het deed. Daarbij vond ik het leuk om mijn broertje, die nog thuis woonde, weer wat meer te zien. En de koffie werd weer voor me gezet!"
Videostagiair Liesbeth – Op kamers vanaf februari 2016 en een boemerangkind vanaf 1 juli
"Ik wist van tevoren dat ik na mijn stage weer terug naar huis zou gaan. Het is daarom wel anders als je helemaal vertrekt, denk ik. Het bevalt me wel goed. Als ik nu zin heb om ’s ochtends series te kijken op bed, is er niemand die zegt: 'hoef je niet bezig met je stageverslag?' of 'moet je er niet uit?’ Niks moet, alles mag en dat vind ik wel lekker. Ik kan eten waar ik zin in heb: stel dat ik zin in bloemkool heb, dan kook ik bloemkool!"
"Ik ga in de weekend altijd naar huis en dat voelt nog steeds hetzelfde. Ik vind het niet erg om straks weer terug te gaan, ik heb me er op ingesteld. Mijn zus gaat dan op kamers, dus dan ben ik alleen met mijn ouders, maar dat komt vast wel goed. Ze is al een keer vier maanden op reis geweest, dus we hebben al geoefend."
Redactiestagiair Janita - Op kamers vanaf maart 2016 en een boemerangkind vanaf 1 juli
"Op kamers gaan is anders dan ik had verwacht na al die horrorverhalen van eenzaamheid en saaiheid. Ik moest me even thuis voelen op mijn kamer, maar ik vind het verder heel relaxed. Overdag stage en ’s avonds hoef ik verder niet zo veel. Eten koken, dan een serie kijken of gewoon lezen: heerlijk rustig. Het ‘nadeel’ van uit huis zijn? Ik weet niet meer hoe het gaat met ‘Help! Mijn man is klusser’ en ‘Mijn leven in puin.’ Dat mis ik nu. Als kiespijn."
"Ik vind het leuk om op kamers te zitten, maar ik vind het net zo leuk om thuis te zijn. Er is niet zo’n grote overgang. Het enige verschil is dat ik nu de deur uit kan zonder iemand wat te zeggen waar ik heen ga. Al ga ik bijna niet weg. Mijn broer is al een aantal jaar het huis uit, dus mijn ouders en ik hebben een soort systeem met z’n drieën. Het is thuis gewoon gezellig."
Tekst: Janita Kers
