Aurika: “Middenin mijn depressie sprak God tot mij”
In 2016 voelde God heel ver weg voor Aurika (16). Ze had meerdere mensen verloren in haar omgeving en kon niet begrijpen waarom God dit liet gebeuren. Ze dacht dat God haar had verlaten en wilde niets meer met het geloof te maken hebben. Toen ze na een moeilijke periode met haar vriendinnen naar de EO-Jongerendag ging, hoorde ze door de muziek heen Gods stem.
“Ik was van jongs af aan al veel bezig met het geloof, maar mijn twijfels begonnen toen mijn moeder en ik een nieuwe kerk zochten. Dat ging heel moeizaam en ik had het gevoel dat God ons expres niet hielp. Ik voelde me heel alleen, terwijl ik dat nooit eerder had gevoeld. Toen in die tijd veel mensen in mijn omgeving overleden, werden die twijfels alleen maar groter.”
Ik merkte dat ik veranderde, maar niet op een positieve manier
“Ik ging niet meer uitgebreid bidden, las nauwelijks meer in de Bijbel en luisterde geen christelijke muziek meer. Als ik naar de kerk ging, deed ik dat puur om mijn oma en opa te zien. In die periode is mijn depressie gekomen en alles ging steeds slechter. Ik merkte dat ik veranderde, maar niet op een positieve manier.”
(De tekst gaat onder de foto verder)
De EO-Jongerendag van 2016
“Om mijn vriendinnen te zien, ging ik af en toe naar een jeugdavond van de kerk. Daar ontstond het idee om met z’n allen naar de EO-Jongerendag te gaan. Ik had er in eerst instantie niet zo veel zin in, maar mijn vriendinnen overtuigden mij uiteindelijk om mee te gaan. Daar werd ik overladen met positiviteit en ik begon me ineens zoveel beter te voelen. Toen tijdens een worshiplied alle jongeren hun hand omhoog hielden, gebeurde er iets heel bijzonders.”
Ik wist het zeker: dit komt van God!
“Ik vond het altijd een beetje raar als iedereen zijn hand omhoog hield bij een nummer. Terwijl ik nog zat te twijfelen, voelde ik mijn hand ook omhoog gaan. Op dat moment was de muziek superhard, maar toch hoorde ik in mijn gedachten iemand zeggen: ‘Aurika, ik heb je nooit verlaten en ik zal er altijd voor je zijn.’ Ik realiseerde me nog helemaal niet dat het van God kwam, maar toen ik weer thuis was, drong het tot me door.”
Een zetje in de goede richting
“Het is lastig om uit te leggen waarom ik zeker wist dat God tegen mij sprak, maar ik voelde in mijn hele lichaam dat het niemand anders kon zijn. Het gaf mij dat ene zetje in de goede richting, waardoor ik meer met het geloof ben bezig gegaan. Als mijn depressie weer een grote rol speelde, dacht ik altijd terug aan het moment bij de EO-Jongerendag en dat gaf mij dan weer moed. Hij heeft mij weer op het goede pad gezet en ik ben superblij dat ik voor hem heb gekozen!”
Kaya (14) zag tijdens haar schoolkamp een oogverblindend licht toen een engel tegen haar sprak. Lees haar verhaal hier!
Geschreven door
Christiaan
