Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Giga-gezin: ''Ik ben 20 jaar en al 22 keer tante''

18 november 2016 · Leestijd 5 min

‘’Zeg Joanne, heb je ook broers of zussen?’’ ‘’Jazeker! Jasper, Jordi en Jelle,’’ ‘’O, wat leu-‘’ ‘’… Jeroen, Jitske’’ ‘’Zo, jullie zijn met best v-‘’ ‘’…Juliette, Joukje, Jochem’’ ‘Jeetje, dat is een beste-’ ‘’… en mijn jongere zusje Jasmijn natuurlijk.’’ Van de verbaasde blikken die ze krijgt als ze vertelt dat ze thuis met z’n twaalven zijn, kijkt Joanne (21) allang niet meer op.

''Mijn moeder wilde vroeger een groot gezin óf naar Afrika. Het werd een groot gezin, in Hendrik-Ido Ambacht. Gelukkig voor ons! We zijn thuis met vier jongens en zes meiden. Ook al waren we met veel, mijn ouders wilden iedereen evenveel aandacht geven. Als ze één iemand knuffelden, wilden ze iedereen een knuffel geven. Dan kon je in de rij gaan staan. We moesten trouwens ook altijd in de rij staan voor de computer. Iedereen mocht een half uur per dag op de computer. Was het half uur voorbij, dan moest je meteen eraf, want dan stond de volgende klaar. Was iedereen geweest, dan was het vijf uur verder. Verder heb ik het altijd als enorm voordeel gezien dat ik zoveel oudere broers en zussen heb. Ik heb alles van hen kunnen leren. Ik was vroeger degene in de klas met de beste PowerPoints bijvoorbeeld, omdat ik mijn broers en zussen dat altijd zag doen. Maar ook als ik later zelf kinderen krijg, weet ik al precies hoe dat gaat. Ik kan alles van ze afkijken. Ik heb heel veel voorbeelden.’’

''Datumprikkertje?''

Één keer per jaar hebben we een familiedag. Voor de rest is het onmogelijk om met zijn allen samen te zijn. We proberen al ruim vijf jaar om samen een een paar dagen weg te plannen. Het is nog steeds niet gelukt. Sinterklaas vieren we ook allang niet meer, dat is onmogelijk om te plannen. Kerst vieren we straks op twee dagen, zodat iedereen een dagje langs kan komen.
Vroeger waren we wel vaak met zijn allen ergens naartoe, dat moet een heel gezicht zijn geweest. Meestal liep mijn moeder dan voorop in de groep, met een hele sliert kinderen achter zich aan. Een echte moederkloek!’’

Van gezin naar familie

''Tegenwoordig is het rustig bij mijn ouders thuis. Bijna iedereen is jong getrouwd of op kamers gegaan. Mijn zusje en ik zijn de enige twee die nog regelmatig thuiskomen. Soms stel ik me dan voor hoe het zou zijn om slechts met zijn tweeën te zijn, maar eigenlijk lukt dat niet. Dat lijkt me heel vreemd. Als ik bij vriendinnen thuiskwam, dacht ik steevast ‘wat is het stil hier’. Ik heb nooit gewild dat we met minder waren. Je had altijd iemand om je verhaal bij kwijt te kunnen of die je kon helpen met schoolwerk. We sliepen ook in twee- of drietallen op kamers, alleen de oudste hadden hun eigen kamer. Op een gegeven moment gingen er veel tegelijk trouwen en uit huis, toen stonden er opeens kamers leeg. Heel bizar. Iedereen heeft inmiddels zijn eigen gezinnetje of een relatie. Vroeger deed ik heel veel samen met mijn zus Juliette, maar nu ze getrouwd is en zelf moeder is geworden, kunnen we niet meer spontaan afspreken. Er is veel veranderd, nu er zoveel kinderen rondlopen. Ik ben al 22 keer tante! Soms houd ik een baby’tje vast en vraag ik me stiekem af hoe ‘ie ook alweer heet. Heel erg, maar het zijn er zoveel inmiddels! Verjaardagen en leeftijden hou ik ook niet meer bij. Laat ik zeggen dat ik blij ben dat Facebook bestaat.’’

"In d’r eentje"

''Ik ben de enige van de tien die nog vrijgezel is. Al mijn broers en zussen zijn getrouwd, aan de kinderen of in een relatie. Toch dat christelijke wereldje, haha. Ik heb laatst de docu van BEAM gekeken over jong trouwen, daar herkende ik me wel in. Ik ben de enige zonder relatie, dus die druk is er wel. Ik krijg van mijn hele gezin regelmatig te horen ''Zo, Joan, wanneer kom jij eens thuis met een vent?’’ Ik heb echter jarenlang gezien hoe vriendjes kwamen en gingen en hoe ze werden onthaald. Iedereen heeft er wat over te zeggen, dat zorgt dat ik een drempel voel om iemand mee naar huis te nemen.'' Dat er altijd wel iemand is die iets te zeggen heeft, beperkt zich niet tot de offline wereld. ''De groepsapp ontploft soms bij ons. Vooral met foto’s van kleinkinderen. Al zit niet iedereen van de familie erin, we zijn met…’’ Joanne pakt haar telefoon. ‘’… maar zestien in de app.’’ Ze moet lachen als ze mijn verbaasde gezicht ziet. ‘’Wij zitten thuis met zijn vieren in een groepsapp,’’ stamel ik. ‘’Tja, ik vergeet soms dat het niet normaal is dat wij met zoveel zijn. Ik hoef later niet zoveel kinderen, maar zelf zou ik niet anders hebben gewild.''

Tekst: Lola Brouwer

Giga-gezin: "Mensen denken altijd dat we streng christelijk zijn"

Lees ook over:

Giga-gezin: "Mensen denken altijd dat we streng christelijk zijn"

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡