Geraldine koos opnieuw voor Jezus: "Ik dacht dat christenen losers waren"

Nare gedachten

“In mijn leven zijn heel wat dingen gebeurd. Dit leidde ertoe dat ik op mijn 17^e in een depressie terechtkwam. Ook had ik suïcidale gedachten. Ik stond op het punt om een poging tot zelfdoding te doen, maar een vriendin wist mij hiervan af te praten. In die hele periode leek ik een stemmetje in mijn achterhoofd te hebben, dat zei: ‘Doe het niet!’, ‘Zet door!’, ‘Hou vol!’. Achteraf gezien denk ik dat deze stem van God is geweest.”

Geloof = sprookje

“Van huis uit ben ik gelovig opgevoed, maar door de jaren heen vervaagde dit. Vanaf mijn 13^e had ik helemaal niets meer met geloof, het was een ver-van-mijn-bed-show geworden. Het geloof was voor mij één groot sprookje, waar ik niets mee te maken wilde hebben.”

Christelijke vriendin

“Na de middelbare school ging ik studeren in Leeuwarden. Mijn ouders waren gescheiden en ik merkte dat ik mij nergens thuis voelde. In mijn klas zat een meisje waarmee ik goede vriendinnen werd. Zij was overtuigend christelijk. Ik dacht: huh? Hoe kun jij zo cool zijn én christelijk tegelijk? Mijn beeld van christenen was gebaseerd op een vooroordeel en helemaal verkeerd. Ik dacht dat christenen losers waren. Allemaal brave Henkies die niets mogen. Maar deze vriendin was echt een heel toffe chick! Ze was heel erg open over haar geloof en ze inspireerde mij echt.

Met haar had ik goede gesprekken. Inmiddels voelde ik mij al wat beter, maar ik had nog heel nare gedachten in mijn hoofd, zoals: ‘Het zou niemand uitmaken als ik word aangereden door een vrachtwagen.'"

Rust in Roemenië

“De ouders van mijn klasgenoot zijn zendelingen in Roemenië. Vanwege onze sociale studie zochten we in de herfstvakantie van het eerste studiejaar haar ouders op. In Roemenië is geloof heel belangrijk en de Heilige Geest is er heel erg aanwezig. Die hele ervaring heeft mij erg thuis laten voelen. In Roemenië ervoer ik rust en voor het eerst wat van God. Eenmaal weer in Nederland nam deze vriendin mij mee naar borrels van de studievereniging Navigators, waar ik deze zelfde rust voelde.”

'Ik heb toch niets te verliezen'

“Na de zomervakantie schreef ik mij in bij de vereniging. Ik dacht: ik ga erbij en als het niets is, ben ik er net zo snel weer uit. Tijdens de eerste kringavond kregen we de vraag: Hoe ziet jouw relatie met God eruit? Iedereen vertelde over hun relatie met God en ik dacht: ik heb helemaal geen idee waar jullie het over hebben. Het zal wel. Tegen de kringleider zei ik: ‘Ik weet het niet, ik ken dit helemaal niet. Ik heb geen relatie met God.’ De kringleider vroeg: ‘Zou je dat willen?’ Ik zat nog steeds niet helemaal lekker in mijn vel, dus ik zei: ‘Ja prima, ik heb toch niets te verliezen. Als God bestaat, kom maar op.’”

Warme deken van God

“Ze zijn voor mij gaan bidden. Ze baden dat God mij mocht aanraken en dat ik zijn liefde mocht voelen. Tijdens het gebed voelde ik overal warmte en tintelingen. Vanaf dat moment kreeg ik vrede in mijn hoofd, ik voelde me waardig en geliefd. Sindsdien heb ik geen depressieve of suïcidale gedachte meer gehad!”

'God houdt van mij'

“Eerst geloofde ik niet dat dit van God kwam, ik was heel sceptisch. Achteraf gezien was dit Gods manier om te laten zien dat hij van me houdt. Ik had een leeg stukje in mijn hart en God heeft dat opgevuld: superbijzonder! Datzelfde jaar ging ik op zoek naar wie God voor mij was. Als ik bad, voelde ik een hand op rug. Ik wist dat God dichtbij mij was. Ik kwam erachter dat ik als baby ben gedoopt en een dooptekstje heb meegekregen: ‘U bent voor mij en achter mij, u bent om mij heen. Uw hand rust op mij.’ (Psalm 139:5) Toen wist ik zeker: dit is God. Hij houdt van mij en ik ben zijn kind. De zomervakantie daarna werd ik kringleider, omdat ik anderen in mijn zoektocht naar God wilde meenemen."

Bijzondere ontmoeting met Jezus

“Op het Navigators Focusweekend werd ik gezalfd en werd er voor mij gebeden. Daarna kon ik mijn ogen niet meer opendoen. Ik schrok, maar voelde ook rust. Ineens zag ik Jezus voor mij staan. Ik zag alles, behalve zijn gezicht. Hij legde zijn hand op mijn schouder en gaf mij vriendelijke woorden en een tekst van Mattheus 28:19 mee. Die tekst bleef in drie weken steeds maar terugkomen, in kerkdiensten, op Instagram, in boekjes op mijn werk, echt overal.”

Doop = beste keuze ooit!

“Ik ben nu lid van een fijne kerkgemeente waar ik mij thuis voel. Ik had me gelijk ingeschreven voor de eerste doopdienst. Met Pasen ben ik gedoopt, voor mij was het echt een nieuw begin! Het tekstje dat ik met de doop meekreeg, was Mattheus 28:20. Het sloot dus aan op de andere tekst, zonder dat de dominee dit kon weten! Dat vond ik heel bijzonder. Mij laten dopen is de beste keuze die ik ooit heb gemaakt!”

Loop jij rond met gedachten over zelfmoord? Neem contact op met Stichting 113 Zelfmoordpreventie (0900 0113 en 113.nl)