Corona-verpleegkundige Ellis schrijft indrukwekkend gedicht: “Jezus vuurt de passie voor mijn werk aan”

Ellis: “Er werd van mij als beginnend verpleegkundige verwacht dat ik direct wist wat ik moest doen in crisissituaties en snel kon schakelen. Natuurlijk doe ik dat, want ik wil de levens van de patiënten redden, maar het werk is door corona wel een stuk zwaarder geworden. Gelukkig hoef ik het niet alleen te doen en steunen we elkaar als collega's enorm. Ik ben erg dankbaar voor hen, we gaan er echt samen voor! Toch blijft het werk heftig: ik zie mensen snakken naar adem of hoesten tot ze niet meer kunnen. Ik zie de koorts toenemen en het allerergste: de patiënten moeten dit gevecht alleen aangaan…”

Gods liefde doorgeven

“Mijn werk is nu erg onregelmatig en door alle heftige indrukken en verwachtingen, lig ik ’s nachts vaak wakker. Om deze gevoelens te verwerken, heb ik een gedicht geschreven. Ik wil graag mijn passie voor dit werk laten zien aan anderen. Een passie die door Jezus wordt aangevuurd. Met Zijn liefde wil ik anderen steunen, bemoedigen en kracht geven, juist in deze tijd. Ik hoop dat mijn gedicht daar een bijdrage aan kan leveren.”

Gedicht: Een dag in het ziekenhuis

Een zaterdag, gewoon naar mijn werk

Een stralende lach, dat is mijn kenmerk

Hobby die uitgroeide tot passie en beroep

Werken in de zorg is mijn levensroep 

Nu zijn de dagen niet meer zo gewoon

Flexibiliteit, isolatie en werk nu extra schoon

Werken met verschillende collega’s

Veranderde protocollen, Corona op de voorpagina’s

Je hoofd boven water houden en levens redden

Tekort aan personeel en te weinig IC-bedden

Als rouwritueel een kleine steen

Werken in isolatie van top tot teen

Twee uur je eigen adem ruiken

En daarna hetzelfde kapje hergebruiken

Slokje water voor de droge mond

Nog even wachten tot de pauze in de avond

Continue je handen desinfecteren

Droge huid, het gaat irriteren 

Striemen op je wangen en jeuk aan je oog

Weer naar je patiënt en zuurstof omhoog

Uit de isolatie, plassen en eten

Kopje koffie en deo voor het zweten

Hoofd zit vol met zorgen voor patiënten 

Zelfs in de pauze overleggen met arts-assistenten 

Eindelijk thuis, meteen onder de douche

Snel slapen onder een schoon dekbedhoes

Dromend dat het snel voorbij zal zijn

Dan word ik wakker door de lente zonneschijn

Slaperig stap ik uit mijn warme bed

Weer zorgen voor patiënten, met al mijn inzet

Nog steeds heb ik de passie in mijn werk

Ga ik met die glimlach en staan we weer sterk

Deze situatie maakt de band van teams geweldig

Mijn liefde voor mijn beroep, voor altijd en eeuwig geldig