GASTCOLUMN: Kunnen wij deze relatie maken?...
30 december aanstaande zijn mijn opa en oma 50 jaar getrouwd. Een gouden jubileum. Om na al die jaren nog steeds zo gek op elkaar te zijn, vind ik eerlijk gezegd bijzonder. Volgens mijn opa voelt oma heel veilig, vertrouwd en als zijn thuis. Een uitspraak die vaker gedaan wordt, maar het zette mij toch even aan het denken. Als een persoon je ‘thuis’ is, is dan de onderlinge relatie een ‘huis’? Is het groeien van je relatie dan als het bouwen van een huis?
Om te beginnen kun je zonder fundament het huis net zo goed op zand bouwen aan water mét getijden. Het fundament van liefde is dus noodzakelijk (1 Johannes 4: 11). In de volgende fase komt het leidingwerk: wat is de aan- en afvoer binnen de relatie? Als daarna de muren en verdiepingen staan, komt het dak. Dit dak zal waterdicht van trouw moeten zijn, evenals de ramen. Het beschut namelijk tegen regen, wind en zelfs sneeuw van buitenaf. Bovendien houdt het de warmte binnen. Uiteindelijk kunnen er dan meubels in: dingen die niet bestand zijn om buiten te staan en die binnen bescherming moeten vinden.
De Architect
Ik geloof niet dat er een bouwproces is zonder onverwachte problemen of vertragingen en waar alles volgens schema loopt. Maar ik geloof ook dat de Bouwopzichter (én eigenlijk de Architect) het bouwplan en de bouwers door en door kent. Hij staat altijd klaar voor mijn twijfels, zorgen en vragen over het plan. Investeer ik wel genoeg en investeer ik in de juiste onderdelen? Zie ik geen dingen over het hoofd die nu aangepakt moeten worden en anders duurder uit kunnen vallen?
Door Hem erin te betrekken geloof ik dat het een veilig huis kan worden, waar ik na een lange koude dag thuiskom bij een warme houtkachel. Een plek waar het leven gevierd of verwerkt kan worden en compromissen gesloten worden over bijvoorbeeld de hoeveelheid kerstversiering in huis (hoewel je daar nooit genoeg van kan hebben, toch?).
Dit 'huis' zal echter nooit helemaal af zijn. Het moet blijvend onderhouden en soms zelfs verbouwd worden. Net als bij gras moet het voldoende gevoed en verzorgd worden, anders lijkt het straks groener bij de buren en komt dat niet alleen door het lichtval.
Op dit moment heb ik nog niet iemand gevonden die met mij vormgeeft aan de Bob de Bouwer-slogan. Misschien ben ik niet de enige die (bij nader inzien) nog geen juiste kavel heeft gevonden óf lijkt het rondkrijgen van de bouwvergunningen te lang te duren. Toch past ook in die situaties het relatieadvies Nummer eins van mijn oma: “Als je het aan God geeft, komt het altijd goed.” Nou en of!
TEKST: AMBER KETZ
