Ga naar submenu Ga naar zoekveld

GASTCOLUMN: Jippie! Het is Valentijnsdag!

14 februari 2016 · Leestijd 3 min

Op de basisschool was ik vaak helemaal in de ban van Valentijnsdag.

Ik weet nog dat ik een keer verliefd was op een meisje dat me niet zag staan. Van mijn zakgeld kocht ik een mooie kaart en een zak snoep, ruim een week van tevoren. Dat was eigenlijk iets te vroeg. Ik ging nog eens goed nadenken over wat ik nou werkelijk wilde en had voordat Valentijnsdag aanbrak die hele zak snoep al opgegeten. Ook de kaart heb ik niet meer verstuurd. Ik twijfelde teveel of haar liefde wel wederzijds was. Een andere keer nam ik, want zo ging dat toen, expres een week van tevoren verkering met een meisje. Maar met Valentijnsdag was ik zeer teleurgesteld, ik had veel meer uitgegeven aan cadeautjes dan zij. De verkering hield dan ook geen dag langer stand. Ook in mijn iets recentere volwassen leven vind ik mezelf soms op deze manier terug. “Ik wil vooral proberen relaties met mensen aan te gaan om ze iets te geven, niet om te ontvangen,” hoor ik mezelf dan zeggen. Maar op het moment dat de liefde niet wederzijds is of ik krijg er zelf niet genoeg voor terug dan stop ik er maar gauw mee. Dan doet het me teveel ‘pijn’, kost het me teveel moeite en is mijn ego gekrenkt. De hoopvolle verwachting is omgeslagen in teleurstelling en zelfmedelijden. Gelukkig is er iemand in mijn leven gekomen die me vanaf het begin al meer geeft dan ik ooit zal kunnen teruggeven. Hij doet net alsof het elke dag Valentijnsdag is. Elke ochtend krijg ik van Hem een lekker broodje kaas en een glaasje jus d’orange. Hij geeft me fijne vrienden, familie en wat centjes om snoep van te kopen of een feestje te geven. Ook heeft Hij me Amsterdam-West als woonplek gegeven, de plaats met de meeste vrijgezelle vrouwen van Nederland! Hij geeft me dus het vertrouwen en de ruime mogelijkheid om het geven van liefde te blijven oefenen. Hoe tof is dat! Dat ik daarbij nog af en toe moet huilen als ik geen ‘cadeautjes’ terugkrijg of ‘per ongeluk’ mijn eigen cadeautjes opeet ziet Hij denk ik glimlachend aan. Hij vormt me door dit proces heen en ik heb er zelf ook veel lol in. Zolang je jezelf niet te serieus neemt, dicht bij Hem en dankbaar blijft dan beschermt en helpt Hij je. Zo kun je uiteindelijk meer op Hem gaan lijken. Dus aan de slag! Die mysterieuze dame van Hillsong krijgt vandaag in ieder geval een kop koffie van me...;) Tekst: Patrick

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡