GASTCOLUMN: 'Geloof versus wetenschap' is een achterlijk debat

"Keur jij homoseksuelen af op hun levensstijl?"
"Ben jij gevaccineerd?”

"Vind jij het niet erg dat zoveel van jullie religieuze leiders betrokken raken bij schandalen?"

"Geloof jij dat het universum in 148 uur is gemaakt?"

"Hoor jij stemmetjes als je bidt?"



Elk van die vragen is een column op zichzelf waard. Ga er voor nu maar vanuit dat ik probeer om van mensen te houden, en dat ik de wetenschap een fantastisch proces vind, en het merendeel van haar bevestigde theorieën steun. 
Ik vind de gesprekken die uit deze vragen voortvloeien schitterend. De reden waarom ze gesteld worden vind ik echter wel jammer.
 Ergens is een beeld van Christenen ontstaan als oordelend, hypocriet en een tikkeltje dom.
 Dat laatste vind ik fascinerend. Ik ken namelijk redelijk veel slimme religieuzen:

Kiezen

Erasmus. Tolkien. Johan Sebastian Bach. Florence Nightingale. C.S. Lewis. Galileo Galilei. Blaise Pascal.

 De eerste pioniers in de Europese wetenschap waren geen atheïsten. Toch is er een conflict, en dat vind ik zowel vreemd als begrijpelijk.
 Op gegeven ogenblik kom je op een punt waar je de bijbel niet meer letterlijk naast gangbare wetenschappelijke theorieën kan leggen.


Mensen lijken te kunnen kiezen tussen twee dingen: keuze één is om de wetenschap, geheel en al, te verwerpen. Het andere front pleit ervoor om je geloofsovertuiging af te zweren. 
Beide opties zijn stompzinnig.


Ik snap niet waarom mensen doen alsof intellectuele kwesties en existentiële kwesties natuurlijke vijanden zijn.

De wetenschap en de religie zijn helemaal niet in staat om op die manier tegenover elkaar te staan. De relativiteitstheorie lost geen morele kwesties op. De bijbel heeft geen hoofdstuk dat calculus behandelt, en als je één van de twee ombuigt om dat toch te doen, trek je het waanzinnig buiten context.


Ik snap niet waarom mensen doen alsof intellectuele kwesties en existentiële kwesties natuurlijke vijanden zijn. 
Sterker nog; ik geloof dat ze gemaakt zijn om hand in hand te gaan.
 De wetenschap is er om dingen te definiëren. Religie is er om waarde toe te kennen aan die dingen. Allebei proberen ze een vreemde wereld te doorgronden.

Ik vind het buitengewoon frustrerend dat er mensen zijn die radicaal één van de twee verwerpen, en elkaar op eigen terrein aan proberen aan te vallen. 
Christelijke pseudo-wetenschap is net zo dom als mensen die betekenis geven aan een wereld die beperkt is tot iets puur materieels.


Als we daarmee op kunnen houden, ben ik zeer dankbaar.