GASTCOLUMN: Dus jij bent homo?
De opmerking “Hey Thom, jij bent toch christelijk?” is in zichzelf voor mij een heel erg leuke opmerking om te krijgen. Het geeft ruimte om opvattingen te delen. Wat alleen wel jammer is, is dat er bijna altijd één of andere wan-vraag achteraan moet komen. “Haat jij homo’s?” Wel lekker direct. Gelijk op de man af. Daar houd ik normaal gesproken heel erg van. Maar ik kan me ook met regelmaat ergeren aan dit soort vragen.
Het vragenrepertoire houdt daar alleen niet op. Er wordt ook regelmatig gepolst of ik wel écht zou willen wachten tot het huwelijk met seks. Of ik wel eens bier drink. Of ik dan ook nog wel eens echt bid, als christen zijnde.
Die vragen zijn inhoudelijk niet zo moeilijk.
Natuurlijk bid ik niet. Dat is een stereotype. Is niet erg hoor, meer mensen maken die misvatting. De moderne christen bidt niet meer. Duh.
Drinken doe ik ook al niet. Daar ben ik principieel op tegen. Hartstikke hedonistisch.
En wachten voor het huwelijk is makkelijker te doen dan je denkt. Daar heb je nou eenmaal een kuisheidsgordel voor.
En mijn houding tegenover homo’s? Man. Ik sta ze al op te wachten, met fakkel en hooivork.
Ik heb geen moeite met die vragen. Ik stelde mezelf dit soort vragen vroeger constant, om uit te vinden wat ik nu eigenlijk geloof.
Wat ik wel moeilijk vindt is het stereotype dat sommige mensen hebben van christenen hebben. Een voorstelling van iemand die vooral bepaalde dingen niet doet.
Het archetype christen gaat er dan uitzien als een korzelige vegetariër die een zuur mondje trekt als andere mensen wel vlees eten.
Ik ben soms jaloers op dat type christen. Zij weten zo goed hoe alles wél moet.
Want ik, overtuigd christen, twijfel ook wel eens aan de antwoorden die ik geef. Ik ga bijvoorbeeld twijfelen of het goed is om bier te drinken, wanneer ik de dag erna brak in bed lig.
Maagd blijven is op het moment heel erg gemakkelijk, maar wordt aanmerkelijk lastiger wanneer ik wél in een relatie zit.
Bidden is lastig voor mij. Het zit hem in het stilzitten en je gedachten op één ding focussen. Gaat niet zo goed samen met ADHD.
En boven alles begrijp ik niet waarom je iemand zou moeten veroordelen, of zelfs pijn zou moeten doen, vanwege zijn seksuele voorkeur.
Er zijn niet zoveel dingen waar ik zeker van ben in mijn geloof. Maar het enige wat vast staat voor mij is dat ik – zelfs met al die twijfels – geaccepteerd word door mijn naasten, en dat ik de heilige plicht heb om die naasten lief te hebben als mezelf.
En het trekken van een zuur mondje naar iemand die anders is, voelt dan buitengewoon misplaatst.
Thom Hofstede (19) is student journalistiek. Hij heeft blonde krullen en is tienerleider. Hij wil je graag aan het lachen maken en stiekem ook iets leren. Iedere twee weken schrijft hij een column voor BEAM.
