GASTCOLUMN: Cum laude

Niet voor mij. Ik was vooral benieuwd of ik cum laude geslaagd was. Om vijf uur mochten wij naar school. Om elkaar te feliciteren én om de cijferlijst te bekijken. Op het moment dat mijn mentor mij de lijst gaf, werd ik pas echt zenuwachtig…   Vorig jaar heeft Sander Dekker de vermelding ‘cum laude’ ook voor middelbare scholieren ingesteld. Hij wilde toptalent meer aandacht geven, de beste leerlingen uit de klas uitdagen en de zesjescultuur doorbreken. Die vermelding wilde ik natuurlijk dolgraag op mijn diploma. Maar toen ik met mijn cijferlijst in mijn hand de trap afliep, de hal rondkeek naar al die mensen die geslaagd waren en terugging naar mijn vrienden besefte ik dat het helemaal nergens op slaat.
Van al die duizenden leerlingen zijn er zoveel die toptalent zijn, excellent of de beste van de klas. Op hun eigen manier. Alleen halen zij die acht of hoger niet en worden ze niet beloond. En dat is  helemaal niet eerlijk. Dus cum laude voor het meisje dat havo-advies kreeg en nu toch haar vwo-diploma heeft gehaald, cum laude voor de jongen die thuis voor zijn zieke moeder moest zorgen en straks toch zijn papiertje op mag halen en cum laude voor het meisje dat ontzettend slecht was in economie, maar toch slaagde.
Cum laude voor alle mensen die excellent gepresteerd hebben, die op wat voor manier dan ook toptalent zijn en voor wie de zesjescultuur het hoogst haalbare is. Als het aan mij ligt zouden veel meer mensen ‘cum laude’ op hun diploma moeten krijgen. Maar dan moet Sander Dekker eerst een nieuw wetsvoorstel maken. En dat zal voorlopig wel niet gebeuren. Dus voor nu, voor al die scholieren die een uitzonderlijke prestatie hebben geleverd, gefeliciteerd met je diploma, veel lof, cum laude! Hilde Pater (18) woont in Barneveld en ging daar - tot voor kort - ook naar school. Voor BEAM schreef ze iedere maand een gastcolumn over haar laatste jaar op de middelbare school, dat gepaard ging met bloed, zweet en soms een heleboel tranen.