Estee: “Jezus gaf mij een teken om misdienaar te worden”
Estee (16) groeit op met het geloof, maar als ze voor de zoveelste keer moet verhuizen, gaat ze door een lastige periode heen. In haar nieuwe kerk probeert Estee haar draai te vinden. Daar krijgt ze tijdens een dienst een bijzonder teken: “Er kwam een lichtinval, waarin ik Jezus zag.”
Strenge kerk in Polen
“Ik ben half-Pools en geboren in Nederland. Tijdens vakanties in Polen gaan we vaak naar de kerk. De Rooms-Katholieke kerk is daar nog best streng. De diensten vind ik daar saai en er hangt een koude, kale sfeer. Mijn ouders hebben mij gelovig opgevoed, maar op latere leeftijd zakte het geloof bij ons een beetje weg. Toch maakte het geloof altijd deel uit van mijn leven.”
Vormsel
“Vijf jaar geleden verhuisden wij binnen Nederland. In onze nieuwe woonplaats zochten we een katholieke kerk. Eerst miste ik iets, ik voelde een leegte. Ik bad in die periode veel tot God. Verrassend genoeg kreeg ik snel vanbinnen het gevoel dat ik vormsel wilde gaan doen. Mijn moeder moedigde mij aan: als je het wilt doen, doe het dan. Het vormsel is vergelijkbaar met de protestantse belijdenis. Ik ben als baby gedoopt en door vormsel te doen, heb ik zelf ook gekozen voor een leven met Jezus en God.”
Teken van Jezus
“Een paar jaar na mijn vormsel, ik was toen 13 jaar, kreeg ik de vraag of ik misdienaar wilde worden. Een misdienaar helpt de pastoor of priester tijdens de dienst, bijvoorbeeld met het inschenken van de wijn en het voorbereiden van het Avondmaal. Dat vond ik superspannend! Toen ik dit te horen kreeg, wist ik namelijk nog niet precies wat misdienaar-zijn inhield of wat ik moest gaan doen. Ik twijfelde dus heel erg.”
“Snel daarna kreeg ik een teken. Het klinkt heel bizar, maar het gebeurde echt. Ik zat eens met mijn moeder in de kerk, de preek moest nog beginnen. Opeens kwam er een lichtinval. In dit licht zag ik een soort vriendelijke projectie van Jezus. Mijn moeder ik waren de enige die dit zagen, de andere gemeenteleden en de pastoor zagen het niet. Er was geen logische verklaring voor de projectie, want het raam waar het licht doorheen scheen, had geen glas-in-lood-kunst van Jezus. Daarom wist ik: dit is iets speciaals. Het was helemaal niet eng om te zien, ik kreeg er juist een warm gevoel van!
Voor mij werd toen duidelijk: ik wil misdienaar worden. Ik was er zeker van dat de kerk mijn plek is en dat ik bij Jezus hoor. Op school heb ik geen vrienden die christelijk zijn. Ik kan met hen dus niet alles bespreken of delen. Dat is best moeilijk, maar met Jezus kan ik altijd praten. Hij is mijn Redder, maar ook mijn Vriend.”
Samen geloven
“Mijn vader en moeder worden tegelijk met mij actiever in het geloof. Als het mijn beurt is om misdienaar te zijn, gaan ze altijd mee. Ook zijn we met zijn drieën met een Alpha-cursus gestart. Dat was het idee van mijn vader. Het was mijn eigen idee om deel uit te gaan maken van Alpha Youth. Nu ben ik bezig met het organiseren van evenementen voor andere jongeren. Ik vind het heel mooi en gaaf dat we als gezin Jezus en God weer hebben gevonden!”
Geschreven door
Annemarijn
