Echte vriendschap: "Ik vloog in mijn eentje naar Oekraïne om haar te steunen."

Oekraïens en Nederlands: de taalbarrière doorbroken

“Onze vriendschap begon in oktober 2012, toen we met de kerk voor het eerst naar Oekraïne gingen om voedselpakketten uit te delen. Een Nederlands gezin zat daar vanuit Stichting World Partners, met rehabilitatiecentra, boerderijen en kindertehuizen. Stichting EO Metterdaad vroeg ons als kerk om daar voedselpakketen uit te delen. Victoria woonde in Oekraïne en werkte voor ons als vertaalster. Daar heb ik haar voor het eerst ontmoet.”

De vriendschap tussen de twee ontstond niet zomaar: “Ik was 17, Victoria 15, we vonden het allebei heel spannend om Engels te praten. We durfden het eigenlijk niet en dus deden we het ook niet. Dat kwam eigenlijk pas twee jaar later. Tijdens de derde reis is die klik pas echt ontstaan.” Victoria en Moniek kwamen beiden uit hun schulp en ontdekten dat ze het ontzettend goed met elkaar konden vinden. “Op dat moment spraken we elkaar niet meer alleen tijdens de reizen, maar begonnen we ook vanuit huis met elkaar te appen en te facetimen.”

Steun in zware tijden

Begin 2015 kreeg Moniek een berichtje dat de vader van Victoria een hersentumor had. “Ze vertelde me dat ze veel alleen thuis zat, omdat haar moeder die tijd veel in het ziekenhuis was om bij haar vader te zijn. Op dat moment vroeg ik haar of ze het fijn zou vinden als ik naar haar toe zou komen, om haar te vergezellen en te ondersteunen in die zware tijd. Dat wilde ze graag. Ik ben toen in mijn eentje op het vliegtuig gestapt naar Oekraïne. Deze eerste keer met z’n tweeën was verdrietig en mooi tegelijk, we hebben elkaar daarin echt gevonden. Vanaf dat moment werden we heel close.”

Lang, langer, langste afstand

In 2016 werd de afstand tussen Moniek en Victoria nóg groter, op het moment dat Victoria besloot om in haar eentje naar een bijbelschool in Canada te gaan. Ze bleef hier wonen en ontmoette uiteindelijk haar Braziliaanse man. Toch weerhoudt ook dit Moniek er niet van om Victoria op te zoeken. “Vorig jaar ben ik met een vriend van mij naar Canada geweest, die reis was heel bijzonder. Het is zo mooi om te zien hoe zij haar leven daar heeft kunnen opbouwen, ondanks het feit dat Oekraïne zo’n arm land is en ook Victoria het nooit heel breed had. Dan zie je heel duidelijk dat God daarin voorziet.”

Samen sterk in God

Ook wat betreft het geloof weten de vriendinnen elkaar goed te versterken. “In ons geloof in God kunnen we heel veel delen met elkaar. We bidden altijd voor elkaar en kunnen elkaar geestelijk goed ondersteunen.” Begin dit jaar speelde God een belangrijke rol in hun leven, toen Victoria haar zieke vader opzocht om haar man aan hem voor te stellen, misschien wel voor de eerste en laatste keer. Ook dit was een prachtig en moeilijk moment tegelijk. De foto van de vriendinnen op de berg betekent dan ook veel voor Moniek: “We zijn daar vanuit het dal als het ware naar boven geklommen. Zo is het ook bij onze vriendschap. We zijn zo hecht geworden door de mooie dingen die we hebben gedeeld, maar ook de moeilijke en verdrietige momenten hebben ons sterk gemaakt. Vanaf de berg zien we zo al het moois dat onze vriendschap teweeg heeft gebracht!”

Heb jij nou een onvoorwaardelijke, geniale, onbreekbare en vooral: bijzondere vriendschap waar wij echt ALLES over moeten horen? In de rubriek ‘FRIENDS’ willen we DIE verhalen laten zien. Mail naar beamredactie@eo.nl en wie weet ben jij de volgende.