Dit is waarom we foute jongens of meisjes veel leuker vinden

En dan is daar Arnold

Tijdens die hele ongemakkelijke ontmoeting tussen jou en de liefde van je leven stond Arnold van een afstandje te kijken. Je zit al sinds groep een van de basisschool bij hem in de klas en jullie moeders zijn beste vriendinnen. Hij is lief, luistert altijd geduldig naar je verhalen die hem eigenlijk niks boeien, is smoorverliefd op je én hij zorgt altijd dat je na feestjes veilig thuiskomt. Toch is Arnold niks meer dan een vriend, want tja.. hij is veel te perfect.

Oke.. Sophie

Er komen nog net geen vlinders uit je mond gevlogen als je met schorre, zenuwachtige stem vertelt dat je Sophia heet. ‘’Oke.. Sophie’’, zegt hij en de pauze die volgt lijkt wel een eeuwigheid te duren. ‘’Maar, waar ken ik jou eigenlijk van?’’ Voordat je kan antwoorden draait hij zich om en loopt hij weg. Jij blijft achter met je twee beste vriendinnen, gillend, omdat je net vijf woorden hebt uitgewisseld met je droomjongen.

De verklaring

Maar hoe komt het nou eigenlijk dat we vaak op de verkeerde types vallen? Verliefd zijn gaat veel verder dan geluk vinden bij iemand. Iets vertrouwds is wat je onbewust altijd aan het zoeken bent in iemand. Als je op foute jongens of meisjes valt kan het zijn dat hun afstandelijkheid iets is wat jij herkent bij jezelf. Ook zijn de perfecte types natuurlijk hartstikke saai. En niet alleen dat, ze vormen ook een beetje een bedreiging. Iemand die in je leven komt met heel veel liefde en warmte is intimiderend, vooral als je zelf nog niet zover bent met het uiten van je emoties. Het voelt dus niet vetrouwd!

Maar ondanks dat verdienen jongens als Arnold natuurlijk ook heel veel liefde en dat zullen ze ook zeker krijgen!