DEPRESSIE: ''Ik zou stoppen met leven, of het roer omgooien''

"Op de middelbare school wilde ik mezelf al bewijzen, maar de echte klap kwam toen mijn moeder in 2010 overleed. Wat een prachtige studententijd moest worden, werd het begin van een ellendige tijd. Mijn vader dacht dat ik gewoon een lastige tijd had, later bleek dat ik een klinische depressie had. Vaak wordt een depressie onderschat, de omgeving denkt dat je het even zwaar hebt. Dat is waarom ik er nu openlijk over praat."

De depressie was een harde klap

"Ik ging medicijnen slikken, waardoor het een poosje beter ging - daarom stopte ik weer met de medicijnen. Eenmaal gestopt, ging het slechter en slechter totdat ik suïcidaal werd en op de crisisdienst belandde. Daarom besloot ik dat het zo niet langer kon. Ik zou of stoppen met leven, of mijn leven 180 graden omdraaien. Ik koos voor het laatste."

"Tot dat moment rookte ik, dronk ik teveel, stond ik vaak rood, had ik veel ruzie met mensen, was ik onverantwoordelijk en was ik mezelf aan het dwarsbomen. Nu gooide ik het roer om. Ik gaf mezelf één kans: als dit niet zou lukken, zou niks werken. Samen met mijn psycholoog koos ik ervoor mijn studie Journalistiek op pauze te zetten en een jaar voor mezelf te nemen."

Rennen voor je leven tegen depressie

"Ik besloot me in te schrijven voor een halve marathon. Ik was helemaal niet sportief, op de middelbare school was ik altijd de laatste die gekozen werd met gym. Maar ik las ergens dat een aantal keer per week hardlopen helpt bij een depressie . Ik had een reden nodig om vooruit te kijken en als je depressief bent, mis je dat. Het hardlopen gaf me zelfvertrouwen, ik zag dat ik vooruit ging. Ik werd fitter, mijn taille slonk tien centimeter en ik was minder moe. Het gaf me trots en maakte mijn hoofd leeg. Hardlopen is een momentje voor mezelf, zonder prikkels."

"Daarnaast begon ik met bloggen. Op mijn blog schreef ik zowel over het hardlopen als mijn depressie. Ik besloot mijn hele verhaal te delen. Ik twijfelde of ik wel zo open moest zijn op internet, maar ik was vastbesloten om het taboe op psychische klachten te doorbreken. Doordat er niet openlijk over psychische ziektes wordt gepraat, zorgt dat voor veel onbegrip. Als je kanker hebt, word je overladen met kaartjes en bloemen. Wanneer je depressief bent, hoor je niks. Van niemand. Ik kreeg geen berichtjes, mensen dachten dat ze me het beste met rust konden laten – terwijl ik juist steun en begrip nodig had."

Als je kanker hebt, word je overladen met kaartjes en bloemen. Wanneer je depressief bent, hoor je niks...

Begrip kweken voor depressie

"Ik zonk dieper in mijn depressie. Ik had het idee dat ik niks waard was, dat niemand mij wilde op deze wereld. Door de reacties op mijn blog merkte ik dat ik niet de enige was die kampte met depressie, dat was fijn. Dat is mijn drive om erover te praten: ik wil andere jongeren laten merken dat ze niet de enige zijn."

"Inmiddels heb ik de halve marathon gerend, het was een eitje. Ik heb m’n studie langzaamaan weer opgepakt, goede vriendinnen om me heen verzameld en ik rook en drink niet meer. Ik zit nog steeds aan de medicijnen, ik denk niet dat ik er voorlopig vanaf zou kunnen gaan. ‘Maar het gaat toch goed,’ vroeg iemand laatst. Inderdaad, het gaat goed, dankzij de medicijnen. Als je goed kunt zien door het dragen van een bril, zet je de bril toch ook niet af omdat je weer kunt zien?"

Uit een depressie komen is heel hard knokken.

Tips voor als je iemand kent met depressie

Eleanor heeft te maken gehad met veel onbegrip. Daarom kan zij goed vertellen wat juist wél goed is om te doen als iemand in je omgeving depressief is. "Luister en blijf vragen hoe het gaat. Blijven vragen, ook als ze zeggen dat alles goed gaat, want dat zeggen ze namelijk altijd. Oordeel niet, want dan durft diegene niet meer zijn verhaal bij je kwijt. Ik sloot me af van mensen die zeiden dat het wel meeviel. En wees gewoon aanwezig. Want als iedereen je met rust laat, - wat veel mensen denken dat het beste is bij iemand met depressie - , krijg je het gevoel dat anderen je niet de moeite waard vinden."

"Uit een depressie komen is hard knokken. Als jij het niet vanuit het diepst van je hart wilt dat er iets verandert, gebeurt dat niet. Je moet heel hard knokken en heel graag willen. Net zoals je moet trainen voor je marathon."

Wil je chatten over depressie? Dat kan met chatbot Sanne!

Tekst: Lola Brouwer
Nieuwsgierig geworden naar Eleanors blog? Volg haar op www.loopdepressievrij.com.