Depressie: "Alleen ik voel hoe ik mij voel"

“Ik begon met mijn studie fysiotherapie en kon eindelijk iets doen wat ik écht leuk vond. Ik was gemotiveerd en vond alles van de studie interessant. Toch haalde ik niet de cijfers die ik wilde halen en niets leek te lukken. Dat frustreerde mij enorm, omdat ik heel perfectionistisch ben. Mijn slaapstoornis kwam daar nog bovenop. Ik sliep meestal pas om vijf uur in de nacht. Ik was totaal opgebrand en had geen energie.”

“Ik ging steeds minder naar de les en als ik dat deed was ik boos op mijzelf omdat ik niet gegaan was. Als ik wel naar school ging vroegen mijn klasgenoten waarom ik nooit meer kwam. Dat vond ik super confronterend, waardoor ik ook boos was op mijzelf als ik wél naar school ging.”

“Ik besloot naar de huisarts te gaan. Zo kon het niet langer. De huisarts opperde dat ik misschien ADD had, iets waar ik nog nooit aan had gedacht. Ik weet hoe slecht het is om zelf symptomen te Googlen, maar alles klopte gewoon. Ik herkende mijzelf in alles. De huisarts zorgde ervoor dat ik naar een psycholoog kon, voor mijn depressie, maar ook voor een diagnose voor ADD. Eigenlijk konden ze ADD niet goed diagnosticeren, omdat mijn depressie het resultaat kon beïnvloeden, maar ik wist het al zeker. De uitslag van de ADD test bleek dan ook 100% zeker te zijn. Ik wilde gelijk aan de slag met mijn ADD, omdat ik had het gevoel dat het dan ook beter zou gaan met de depressie.”

De eerste week met medicijnen was ik euforisch. Alles lukte!

“Ik kreeg eerst Ritalin voorgeschreven, een medicijn dat vaak voor ADD en ADHD wordt gebruikt, maar dat werkte niet voor mij. Van een half tablet voelde ik niets, een anderhalve werkte veel te hard. Ik kreeg paniekaanvallen en enorme hoofdpijn. Ik kon geen hap door mijn keel krijgen en voelde me misselijk. Ik kreeg een ander medicijn: dexamfetamine, een zusje van Ritalin, en dat werkte ontzettend goed. De eerste week was ik euforisch. Alles lukte. Ik kon mij voor het eerst echt focussen en was niet afgeleid door alle dingen om mij heen.”

“Doordat ik handvatten kreeg om met mijn ADD om te gaan, ging het ook beter met mijn depressie. Natuurlijk verdween het niet gelijk. Ik was vrij open over hoe ik mij voelde en mijn vrienden en familie wisten hoe het met mij ging. Toch voelde ik mij in die tijd erg eenzaam. Ik kon vertellen hoe ik me voelde, maar niemand voelde wat ik voelde.”

“In die tijd heb ik mijzelf echt leren kennen. Ik heb geleerd dat ikzelf bepaal wat ik mensen kan en wil geven en wat zij van mij kunnen verwachten. Ik let beter op mijzelf en op hoe ik mij voel. Het gaat nu heel goed met mij. Door de medicijnen en therapie heb ik grip op mijn ADD. Ik ben er nog niet en structuur creëren zal altijd moeilijk blijven. De medicijnen zorgen er niet voor dat ik opeens de beste student ben. Ik moet mijzelf nog steeds ertoe zetten, maar kan mij wel veel beter focussen. Ik ben niet meer depressief, slaap beter en ik ben weer begonnen aan mijn studie.”

Heb jij een mooi, ontroerend of inspirerend verhaal dat je met ons wilt delen? Stuur een mailtje naar beamredactie@eo.nl of WhatsApp naar het nummer 06-83673700. Vinden we tof!