De wetenschap van verliefd worden
Je krijgt geen hap door je keel, je hebt kriebels in je buik en je kan je maar niet concentreren op je huiswerk. Je checkt om de 32 seconden je mobiel en ligt soms uren wakker in de nacht. Soms heb je het ontzettend warm vanbinnen en af en toe stotter je, terwijl je dat vroeger nooit deed. Dokter, dokter, wat is er mis? Geen zorgen! Grote kans dat je hoteldebotel, tot over je oren, stapelverliefd bent!
Okee, ik ben verliefd, help! Wat gebeurt er allemaal met mijn lichaam? Waarom ziet de lucht er opeens zoveel blauwer uit? Waarom zweet ik zoveel? Waarom voel ik mij zo ontzettend blij de hele tijd? Een woord: Dopamine. Dit hormoon beïnvloed verschillende organen (zoals je zweetklieren) en je zintuigen waardoor je beter kan gaan zien of ruiken. Ook zorgt je grote vriend dopamine voor een verandering in je emoties. Je voelt je happy en opgewekt, alsof je de hele wereld aan kan. Bovendien wordt er ook meer testosteron aangemaakt, waardoor je je seksueel aangetrokken voelt voor een persoon én waardoor je soms iets zelfverzekerder wordt (en dat is best wel handig als je wilt flirten).
Verliefd zijn is een drug
Na deze eerste reactie gaat je lichaam pas écht aan de gang. Norepinephrine en phenylethylamine worden aangemaakt, waardoor je je beter kan focussen (op je verliefdheid, helaas niet op je huiswerk). Het stofje norepinephrine zit bijvoorbeeld ook in Ritalin, een medicijn voor mensen met ADHD of ADD. Het is een stimulantia; het maakt je alert en zorgt ervoor dat je al die kleine, schattige details ziet van je crush. Maar het kan er ook voor zorgen dat je nachtenlang ligt te woelen in je bed, omdat je niet kan slapen.
Phenylethylamine zorgt voor dat opgewekte gevoel, elke keer als je aan hem of haar denkt. Dat is hartstikke leuk, maar juist dit stofje zorgt er ook voor dat je geen hap door je keel krijgt én voor liefdesverdriet als het toch niets wordt.
Je lichaam raakt snel gewend aan al die nieuwe stofjes en daarom wil je steeds meer tijd doorbrengen met je crush. In het begin is dat makkelijk. Dopamine, testosteron en die andere stoffen worden al aangemaakt als hij/zij je aanraakt, je een berichtje stuurt of als je een foto van hem/haar ziet. Eigenlijk werken ze als een drug waar je steeds meer van wil.
En wat gebeurt er dan?
Dan hangt alles helemaal van jou af! Misschien ben je wel te bang om op hem/haar af te stappen en zit dat je in de weg. Misschien heb je nog helemaal geen zin in een relatie, of heb je er geen tijd voor. Maar het kan natuurlijk ook dat je vol goede moed op hem of haar afstapt! De eerste weken zijn altijd spannend en ze vertellen je veel over wie jij bent in een relatie (of je doet deze test).
Na die eerste weken word je minder gevoelig voor de stofjes die eerder genoemd worden. Soms lijkt het net alsof jullie niet meer verliefd zijn en 24/7 bij elkaar zijn willen jullie echt niet meer. De verliefdheid maakt plaats voor houden van. De stofjes die zorgden voor die knoop in je maag en voor die slapeloze nachten werken niet meer. In plaats daarvan worden nieuwe stofjes aangemaakt. Oxytocine bijvoorbeeld, het knuffelhormoon en vasopressine, wat ervoor zorgt dat je een diepere band met iemand krijgt en dat je voor altijd bij elkaar wilt blijven.
Voor je het weet zijn jullie getrouwd en hebben jullie twee lieve kinderen en een labrador (die zorgen trouwens ook voor een enorme piek in je oxytocine-niveau). En dat begon allemaal bij een snufje dopamine!
Geschreven door
Melissa
