De redactie vertelt: "Dit was mijn eerste liefde"
Een ongemakkelijke zoen, een eerste date of hartjeskettingen uitwisselen. We moeten toegeven: je eerste vriendje of vriendinnetje is vaak een beetje ongemakkelijk (maar soms ook heel succesvol). Zo ook voor onze eigen redactieleden.
Silke
Aan het eind van 5HAVO gingen we met acht vrienden op examenreis naar Italië. Tijdens die trip werden Niels en ik opeens heel close. Wat erg grappig is, want daarvoor had ik nog nooit ‘op die manier’ naar hem gekeken. Daarna zagen we elkaar niet zo vaak meer, omdat we naar het HBO gingen: hij in Zwolle, ik in Ede :(. Maar we hielden wel veel contact via Snapchat: elke avond voor het slapen spraken we elkaar. Zo bloeide de liefde heel rustig op eigenlijk! Een jaar later maakten we het (éindelijk) officieel en stapten we voor het gemak maar over op WhatsApp. We zijn nu nog steeds *kots klef* samen en in loooove!
Anouk Timmer
Ik was 11, zat in groep acht en mijn beste vriendin was een jaar ouder. Ik voelde me on top of the world. Dat bleek tijdens het schoolkamp. Mijn beste vriendin was al over jongens aan het praten en ik probeerde te verbergen dat ik mijn knuffels nog steeds elke avond instopte. Toen ze me haar briljante plan vertelde om ‘nep verkering’ te nemen met de jongens uit onze klas, kon ik niet anders dan meegaan in dat idee.
Mijn slachtoffer was Stefan, sowieso een van de leukste jongens uit de klas. Wat begon als een nep verkering eindigde in twee kinderen van 11 die constant hand in hand liepen en elkaar geen seconde uit het oog verloren. Wist ik veel wat iemand leuk vinden was, maar ik vond het helemaal geweldig.
Marijke, een vriendin van mij, kon het niet meer aanzien en rende vol enthousiasme op ons af. ‘’Ja, ik wil niet stom doen ofzo, maar waarom nemen jullie niet gewoon echt verkering?’’ Mijn hoofd gloeide vuurrood toen hij met zijn boerse accent vroeg of ik zijn vriendinnetje wilde zijn. Natuurlijk zei ik ja. Het heeft uiteindelijk een maand geduurd voordat het heel cliché uitging via MSN.
Jinke
Mijn eerste vriendje..(zucht). Ik was 8 jaar geloof ik en ik zat in een combinatiegroep. Ik was heel erg verliefd op een jongen die een klas boven mij zat, maar we hadden altijd les in hetzelfde lokaal. Tijdens de pauze hadden mijn beste vriendin en ik afgesproken dat we allebei verkering zouden vragen. Zij aan Max en ik aan Ricardo, en het werkte! Onze missie was geslaagd.
Ricardo was naar mijn idee, het ideale vriendje (als 8-jarig meisje). Hij deed aan skateboarden en speelde elektrische gitaar, hij had een licht-blauwe. Daarnaast was hij fan van Kiss en had hij een boomhut in de tuin. Hij maakte een ketting voor me met onze initialen en schreef die ook gelijk op de gymzaaldeur en het speelhuisje in de speeltuin. Dat maakte me een beetje bang. Ik maakte het uit.
Wat ik me wel altijd heb afgevraagd, is waar hij is gebleven. Hij woont ongeveer 4 huizen van mijn beste vriendin vandaan en tijdens mijn middelbare-schooltijd ben ik 5 jaar lang langs zijn huis gefietst. Nog steeds ga ik naar haar toe, maar hem heb ik nooit meer gezien. Soms ben ik benieuwd hoe het met hem gaat. Als ik hem ooit nog een keer tegenkom, vraag ik het zelf.
Geschreven door
Anouk