COLUMN: Zon van God
Actief evangeliseren: voetjes tussen de deur, het uitdelen van bijbels of willekeurige stedelingen vragen of ze Jezus al kennen. Ik vind het lastig. Daarom ben ik meer voor passieve evangelisatie.
Passief evangeliseren klinkt wellicht als een moddervette christen op een doorgezakte sofa, die – tussen de happen borrelnootjes en paprikachips door – aanmoedigt tot geloven: “Hé, ik wil graag een pizza Hawaï. En ken je God al?”. Ook een mogelijkheid, maar het succes daarvan acht ik zeer klein. Passief evangeliseren is voor mij een lichtstraaltje dat via de een kleine opening de donkere binnenkant van een warme en feeërieke glans voorziet. Waardoor men juist zijn of haar gordijn verder opent (in plaats van sluit), uit nieuwsgierigheid naar het liefdevolle schijnsel.
De zon is voor mij het synoniem voor deze liefde. Zonder de aanwezigheid van dit hemelse verschijnsel zal er geen leven meer op aarde mogelijk zijn. Net als de baby’s in een experiment van René Spitz zonder liefde een genadeloze dood vonden. Aanraking (aan de hand van de armen der zon of liefde) is al eeuwen een eerste levensbehoefte, net als eten en drinken.
De wereld draait om liefde, net als om de zon. De zon is liefde en liefde is God. God is de zon. Hij maakte ons tot mini-zonnetjes, zodat we zijn licht en warmte kunnen tonen. Aan ons de taak om er zorgvuldig mee om te gaan, het op de goede manier te gebruiken en onze omgeving geenszins te laten verschroeien. Anders gaat men zich tegen ons wapenen, zich insmeren met zonwerende middeltjes. Dus niet ongevraagd aanbellen of vertellen wat iemand moet doen, maar: het uitstralen van onbaatzuchtige liefde. Dan volgt men vanzelf.
Zijn we leeg, laden we ons bij de echte bron op: God, de zon. De zon vraagt namelijk nooit iets terug, alleen om zijn liefde te accepteren en mensen de juiste weg te tonen. Niet door ze actief te overrompelen met je warmte- en lichtstralen. Want wie rechtstreeks naar de zon moet kijken, wordt namelijk verblind. Maar omgekeerd, met de zon in de rug, gaan we de dingen juist scherp zien. Als je de ander de pracht van zijn of haar wereld wil tonen: doe dat aan de hand van jouw daden – jouw stralen – en niet door te vertellen, door het op te dringen.
De wereld draait om liefde. Liefde is de zon. De zon, die zijn wij. Tijd om te stralen.
Geschreven door
Bas
