COLUMN: Van backpacker naar serieuze penthousemevrouw
Mijn benen bungelen net buiten de hangmat. Agua-blauw zijn mijn nagels gelakt, precies in de kleur van mijn bikini. Af en toe zet ik me af tegen de palmboom, zo lees ik heen en weer wiegend mijn boek. De surfplank ligt opgedroogd naast me. Het lege omhulsel van de kokosnoot is opzij gerold. Vandaag word ik 27.
Wakker worden Arachne! Nu is nu. Toch dacht ik een tikkeltje weemoedig aan dit Costaricaanse strand toen ik deze week 28 jaar werd en de regen tegen het raam me genadeloos wekte. Happy Birthday wederom! Wat ziet mijn leven er een jaar later anders uit. Het freelanceleven van de zwervende journalist over de wereld is omgeruild voor een serieuze mevrouwenbaan bij de EO. Opeens heb ik me te houden aan - min of meer - vaste werktijden. Nachtelijk getik op de laptop is er niet meer bij. En de backpack met kleren, laptop en camera zijn niet meer mijn enige bezittingen. Vanmorgen kreeg ik de sleutel van mijn nieuwe (penthouseachtige) appartement. Ik voel me de koningin te rijk. Drie kanten rondom dakterras. Ik kijk uit over het snelstromende water van de Rijn in Leiden. Ik fantaseer erover hoe ik mijn terras ga inrichten. Hier een zitje met zwart-witte houten klapstoeltjes, aan de andere kant een loungebank. Ik ga wonen in een serieus mevrouwen-appartement. Ik haast me over het perron, prop me in een overvolle trein naar Hilversum. Toch ben ik ben nog net zo vrij als toen ik heen en weer wiegde in mijn hangmat onder de Zuid-Amerikaanse zon. Voor alles is een tijd. Voor alles een seizoen. God kan je ongemerkt of plotseling in een volgend seizoen brengen. Ieder seizoen heeft zijn eigen uniek schoonheid, als ook zijn eigen pijn. Zodra je je daarvan bewust bent, is het gemakkelijker te accepteren dat niet alles altijd leuk hoeft te zijn. Koester de schoonheid, accepteer de pijn. Je mag ontdekken dat God er is, in elk seizoen. Zonder winter is er geen lente en zomer. Als dit seizoen in jouw leven geen vriend voor jou is, kan het wel een leraar voor je zijn.
