Ga naar submenu Ga naar zoekveld

COLUMN: Mijn droomhuis

19 juni 2017 Leestijd 2 min

Twee kinderen deden de deur open. Ze keken ons raar aan. Achter hen zag ik een gang vol staan met tassen, jassen en dozen. Het leek er donker en vooral heel klein.

Al snel wisten de kids het weer; de Nederlandse gasten die zouden komen! Ze lieten ons binnen en gingen verder met hun spel. We liepen de kamer in. De overheersende kleur was bruin. Er stonden drie banken in een vreemde opstelling. En de stoelen die er tussendoor stonden, waren duidelijk niet van het modernste merk. We liepen door naar de keuken waar het geluid vandaan kwam. Trouwens, o-ver-al lag troep op de grond. In alle drukte gaven we de mensen een hand. Mensen die mij goed kennen, weten dat ik interieur heel belangrijk vind. Ik werk niet voor niets bij een speciale interieurketen. Ik wil dat decoraties altijd perfect bij elkaar passen. Iets wat oud of slordig lijkt, moet het huis uit. Alles moet in stijl zijn en ergens bij passen. Maar het huis waar ik in was beland, was alles behalve in stijl. Het was oud en rommelig. De indeling was niet gezellig en het was er net te smal. Maar toen ik de mensen een hand gaf, veranderde alles. Hoewel de indeling niet gezellig was, waren de mensen mega gezellig! Toen ik de mensen van deze huisgemeente ontmoette, werd ik jaloers. Want ik besefte dat ik niet in een oud huis terecht was gekomen. Nee, ik was binnen in een gemeente. Een kerk. Een familie. En hoewel het huis niet mooi was, straalden de mensen. Er waren meerdere families bij elkaar gekomen om eten te delen en God te prijzen. En ik wist het. Dit is mijn droom. Hoewel het huis niet in mijn droom paste, voelde ik me er thuis. Gasten lieten hun spullen dwalen en kinderen terroriseerden het interieur. Maar het maakte niks uit. Ik voelde dat deze mensen meer van elkaar hielden dan van het interieur. Ze vonden het belangrijker dat er veel mensen konden zitten, dan dat het er netjes was. En dat maakte mij jaloers. Mijn droomhuis veranderde. Van strak naar gastvrij. Van opgeruimd naar gezellig. En van zwart-wit naar kleurrijk van alle mensen. Liever daar op de drempel dan binnen in een opgeruimd, stijlvol en koud hotel. Anne (19) is blogger en woont in Zwolle. Ze is fan van Jezus, de Bijbel en de mensen om haar heen.

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 馃挍馃挕