COLUMN: Ik vergeet te geloven

Laatst zei een vriend: ‘Soms ben ik heel lang bezig om met een schepje een berg te verzetten. En dat voelt goed, want ik werk hard voor God. Maar ik vergeet dat het gelóóf bergen kan verzetten.’ Dat herkende ik. We kunnen zo gefocust zijn op het laatste deel van de tekst: Bergen verzetten.
Wauw, dat moet toch wel echt een geloofsdoel zijn! We doen keihard ons best om daar te komen. En terwijl we zo ons best doen, vergeten we simpel te geloven. Waar het allemaal mee begint. Wat zijn we druk met leren over God. Ik herken het bij mezelf; zoveel mogelijk studeren in de Bijbel zodat ik zoveel mogelijk over God weet (en dat uit mijn hoofd ken). En wees eerlijk, we kijken ook op naar theologen die anderhalf uur kunnen lullen over een vers, het liefst met achtergrond informatie en Hebreeuwse woorden.
En of het nu gaat over kennis of juist inzet, we proberen hard te werken voor God. Met een eigen schop, die we speciaal voor Gods koninkrijk gekocht hebben. We beginnen vol moed aan de grote berg. En met enige trots zullen we kijken naar het emmertje zand dat we al verplaatst hebben. Maar ik geloof dat we pas echt bergen kunnen verzetten als we ons focussen op geloof. Niet alles leren OVER God, maar alles leren MET God. Niet hard werken VOOR God, maar hard werken MET God. Laat je schopje maar thuis, want met geloof komt God met een shovel aanzetten. Alsnog werken voor God en leren over Hem, maar dan in het geloof. In een relatie met de machtige Vader, uit liefde. Niet omdat je zo hard wilt werken, maar om Jezus. Want Hij zei: 'Ik ben de opstanding en het leven. Wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, en ieder die leeft en in mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?' Anne (18) is blogger en een fanatieke fan van Jezus en de mensen om haar heen.