COLUMN: Iedereen kan zwemmen
Iedereen kent de sportfilms waarin de coach op het spannendste moment aan het einde van de film een donderende speech geeft en daarmee de sporters zo motiveert dat ze spontaan een homerun slaan, de beslissende goal scoren, of net even iets harder zwemmen dan de tegenstander. Geloven is soms net zo’n sportfilm.
Laten we de topzwemmer als voorbeeld nemen. Voor de zwemmer zijn twee dingen belangrijk voordat hij het water in duikt: de zwemmer is gemotiveerd en hij kent de juiste techniek. Zoals in de sportfilms kan een goede speech van de coach of de kus van het juiste meisje enorm motiverend werken en de sporter een schitterend gevoel geven. Ik voel dat ik het kan! Daarnaast heeft de zwemmer natuurlijk allerlei besprekingen gehad met zijn coach en weet hij precies hoe het zwemmen zou moeten. Ik weet dat ik het kan! Die twee dingen, motivatie en techniek, zijn beide even belangrijk om te kunnen zwemmen. Maar het belangrijkste hebben we nog niet gehad. Het belangrijkste is dat als het startschot klinkt, de zwemmer daadwerkelijk in het water springt. Als hij wil meedoen aan de wedstrijd moet hij in het water springen en gaan doen wat hij al die tijd heeft geleerd en waar hij zo gemotiveerd voor is. Met geloven is het net zo. Als we willen leven zoals Jezus dat voordeed, is het belangrijk dat we de juiste motivatie en techniek hebben. Dat wil zeggen dat we weten wat we doen en dat we voelen dat het goed is wat we doen. Maar het belangrijkste is niet dat wat we weten of voelen, maar wat we doen. Durven we in het water te springen? Jezus zegt aan het einde van zijn Bergrede (zijn langste preek): “Wie deze woorden van mij hoort en ernaar handelt, kan vergeleken worden met een verstandig man, die zijn huis bouwde op een rots.” Dus niet iemand die de woorden overdenkt, of heel erg voelt waar Jezus het over heeft, maar iemand die handelt. Precies hierom kan iedereen meedoen. Iedereen kan in het water springen en beginnen te spartelen. De een heeft iets meer theorie nodig en de ander wil goed gemotiveerd zijn voordat hij begint. Uiteindelijk kunnen we allemaal zwemmen. De vraag is alleen: beginnen we er aan? Of blijven we bakkeleien over de juiste techniek? Blijven we zwijmelen bij de prachtige speech die we zojuist van de coach hebben gekregen? Ik zeg: Waag de sprong! Chris is student Communicatie en stagiair bij BEAM! Hij schrijft omdat hij niet goed is in tekenen en daarbij houdt hij ervan om kritisch te kijken naar de wereld, vooral de christelijke.
