COLUMN: Bedankt mondkapjes, voor jullie wijze les!
Ik race het terrein op, parkeer mijn auto op de meest ongunstige plek en ren het tankstation binnen. ‘Meneer, ik ben mijn tankdop vergeten en hij ligt niet meer op de pomp waar ik hem neer had gelegd’, leg ik paniekerig uit. Er komt een lach tevoorschijn op het gezicht van… Wacht eens even. EEN LACH. Geen mondkapje waar ik tegenaan kijk, maar een heerlijke, warme glimlach waaruit ik kan opmaken dat de tankdop gewoon bij hem op de balie ligt. Wat een verademing.
Ik hoorde het deze week wel meer. Mensen zijn zo opgelucht dat het mondkapje niet meer verplicht is dat ze er spontaan met elkaar over gaan praten in de rij voor de kassa. “Fijn he, dat dat stomme ding niet meer op hoeft”, zegt de vrouw met een kort-pittig kapsel voor me in de rij. De caissière lacht terug als een boer met kiespijn omdat ze die opmerking al tachtig keer gehoord heeft vandaag. Maar wat is het inderdaad fijn dat we onszelf weer kunnen volvreten in restaurants, troosten in de kroeg wanneer Nederland uit het EK ligt en dansen en feesten tot in de late uurtjes.
Weet je nog...
Ik moest denken aan die cliché uitspraak: je weet pas wat je hebt als je het kwijt bent. En het klopt! De vrijheid die we hebben wordt zo snel vanzelfsprekend, totdat je opeens thuiszit te kijken naar een onlinedienst met een kapsel vol dode punten. Je verlangt terug naar hoe het was en kijkt uit naar de dag dat we de baas over het virus zijn. We willen allesbehalve leven in het heden met zijn beperkingen en daarom begin veel van onze gesprekken met “weet je nog…”, of “hoe zou het zijn als…”.
Blijf dankbaar!
En dan is daar opeens die dag. De dag dat je een tankstation in rent en je realiseert dat het niet uitmaakt dat je geen mondkapje hebt. De dag dat je na anderhalf jaar weer in de kerk komt. De dag dat je staat te dansen met je vriendinnen alsof de morgen niet bestaat. Laten we onze vrijheid alsjeblieft niet meer voor lief nemen. Laat het niet zo zijn dat het enthousiasme dat we nu hebben over een paar weken weer vervaagd. Blijf dankbaar voor elke lach die je ziet, alle nieuwe mensen die je ontmoet en de vrijheid die we weer hebben gekregen.
Meer columns lezen van Daniëlle? Check deze!
Geschreven door
Daniëlle
